بررسی رابطه بین رشد معنویت و چگونگی مقابله با شرایط استرس‌زا در بین اینترن‌های رشته پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهران

Abstract

سابقه و هدف: با توجه به پژوهش‌های پیشین رابطه میان مقابله با شرایط پراسترس و بسیاری از متغیرها از جمله افسردگی، سلامتی، مذهب، حمایت اجتماعی، اشتغال و... صورت پذیرفته است. در این میان، متغیری که به آن کمتر پرداخته شده است معنویت می‌باشد. بنابراین این مطالعه با هدف بررسی تاثیر رشد معنویت بر راهکار مقابله با شرایط استرس‌زا انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی همبستگی، 384 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهران به وسیله روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده شامل آزمون مقابله با شرایط پر استرس CISS که به منظور ارزیابی سه سبک مقابله یعنی مقابله مسئله مدار، مقابله هیجان مدار و مقابله اجتنابی تشکیل شده و آزمون سنجش رشد معنوی SAI به منظور ارزیابی 6 زیر مقیاس آگاهی از وجود خدا، پذیرش واقعی، ناامیدی، بزرگنمایی، مدیریت برداشت و بی‌ثباتی بود. یافته‌ها: بین رشد معنویت و مقابله مسئله مدار ارتباط معنی‌دار و مستقیم وجود داشت، این بدین معنی است که با افزایش نمره "رشد معنویت"، "میزان مقابله مسئله مدار با شرایط پراسترس" در آنها افزایش می‌یابد. نتیجه‌گیری: این پژوهش نشان داد ارتباط بین رشد معنویت و سه بعد شاخص‌های مقابله با شرایط استرس‌زا معنی‌دار است. این بدین معنی است که رشد معنویت یکی از پیش بینی کننده‌های مهم روش مقابله با شرایط پراسترس دانشجویان محسوب می‌شود. واژگان کلیدی: معنویت، استرس، مقابله مسئله مدار، مقابله هیجان مدار، مقابله اجتنابی، خدا، ناامیدی، بزرگنمایی، مدیریت برداشت، بی‌ثباتی.