بررسی اثر داروی پنتوکسی فیلین بر روی اختلالات حافظه فضایی ناشی از ایسکمی/ ریپرفیوژن فراگیر گذرا در فاز استروس موش های صحرایی ویستار ماده

Abstract

سابقه و هدف: وقفه در جریان خون مغزی سبب آسیب دائمی مغز و عملکردهای غیر طبیعی رفتاری می‌شود. سلول‌های هرمی CA1 هیپوکامپ به این آسیب‌ها بسیار حساس هستند. متاسفانه استراتژی دارویی موثری در جهت بهبود آسیب‌های ناشی از ایسکمی مغزی وجود ندارد. ثابت شده پنتوکسی فیلین دارای اثر حفاظتی بر روی نورون‌ها می‌باشد همچنین استروژن سبب بهبود ضایعات مغزی ناشی از انسداد عروقی می‌گردد. این مطالعه به بررسی اثر پنتوکسی فیلین در حضور استروژن بر اختلالات حافظه فضایی و آسیب نورونی ناشی از ایسکمی/ ریپرفیوژن فراگیر گذرا در موش صحرایی ماده (در فاز جنسی استروس) می‌پردازد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، حیوانات (56n=) به چهار گروه کنترل، ایسکمی، حامل و آزمایشی (mg/kg 200) تقسیم شدند و همگی در فاز استروس قرار داشتند. پنتوکسی فیلین یک ساعت قبل و بعد از ایسکمی/ ریپرفیوژن تزریق شد. ایسکمی به روش انسداد دو طرفه شریان کاروتید مشترک القا شد و سپس ریپرفیوژن صورت گرفت. از ماز آبی موریس و رنگ آمیزی نیسل برای بررسی تمامی گروه‌ها استفاده شد. یافته‌ها: براساس نتایج ماز آبی موریس، ایسکمی/ ریپرفیوژن اثر منفی بر روی حافظه فضایی ندارد و از لحاظ آماری میان گروه‌ها تفاوت معنی‌داری وجود نداشت، در حالی که بررسی‌های بافتی بیانگر تفاوت معنی‌دار تعداد نورون‌های هرمی سالم ناحیه CA1 هیپوکامپ میان گروه‌های کنترل و آزمایشی در مقایسه با گروه‌های حامل و ایسکمی بود (05/0>P). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد پنتوکسی فیلین سبب کاهش آسیب سلول‌های هرمی CA1 گشته و در حضور استروژن مانع اختلال شناختی در موش های صحرایی ماده می‌گردد. واژگان کلیدی: ایسکمی مغزی، پنتوکسی فیلین، حافظه فضایی، استروژن، موش صحرایی.