مقایسه رژیم محدود از انرژی پرپروتئین با رژیم استاندارد در درمان زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک

Abstract

سابقه و هدف: بعضی از محققان رژیم‌های غذایی پرپروتئین را در مبتلایان به سندرم تخمدان پلی کیستیک پیشنهاد کرده‌اند، اما تعداد کمی از مداخلات تغذیه‌ای به مقایسه تاثیر رژیم پرپروتئین و استاندارد در زنان مبتلا پرداخته‌اند. لذا این مقاله مروری با هدف مقایسه تاثیر رژیم غذایی پرپروتئین با رژیم غذایی استاندارد در پیامدهای انترو پومتریک، متابولیک و باروری در زنان مبتلا به این سندرم انجام شد. روش بررسی: جستجو برای مرور سیستماتیک مقالات انگلیسی زبانی که در آنها کارازمایی‌های بالینی به مقایسه دو رژیم پر پروتئین و استاندارد در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک پرداخته باشد، در پایگاه‌های اطلاعاتی science direct، scopus و Pub med از سال 2000 تا 2014 صورت گرفت. یافته‌ها: در اغلب مطالعات تفاوتی بین دو رژیم غذایی در پیامدهای انترو پومتریک وجود نداشت و در تمام مطالعاتی که با هدف کاهش وزن طراحی شده بودند، کاهش وزن مستقل از ترکیب رژیم غذایی باعث کاهش تستسترون، تستسترون آزاد و نمایه اندروژن ازاد و افزایش SHBG شد. رژیم‌های غذایی استاندارد منجر به کاهش HDL. شده و رژیم پرپروتئین با کاهش کلسترول تام و کاهش نسبت کلسترول به HDL همراه بود. کاهش وزن، مستقل از ترکیب رژیم غذایی و سایر رژیم‌ها، باعث کاهش انسولین ناشتا، مقاومت به انسولین و پروفایل لیپید شد. نتیجه‌گیری: رژیم پرپروتئین منجر به بهبود جزیی و ناهماهنگ در متغیرهای متابولیک شده و کاهش وزن مستقل از رژیم غدایی منجر به فواید بالینی در زنان مبتلا می‌شود. واژگان کلیدی: رژیم پرپروتئین، رژیم استاندارد، سندرم تخمدان پلی‌کیستیک، پیامدهای انتروپومتریک، متابولیک، باروری.