اثر حفاظتی عصاره اتانولی زنجبیل (‌Zingiber officinale‌) در سمیت ‌اسپرماتوژنز ناشی از داروی دوکسوروبیسین ‌

Abstract

سابقه و هدف: DOX یکی از رایج­ترین داروهایی است که برای درمان انواع مختلف سرطان از جمله سرطان بیضه کاربرد دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر عصاره اتانولی زنجبیل بر اسپرماتوژنز درموش صحرایی به دنبال دریافت داروی دوکسوروبیسین بود.

روش بررسی: در مطالعه تجربی حاضر، 56 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار را به طور تصادفی به 6 گروه 8 تایی گروه­های کنترل، شاهد، گروه­های تجربی 1دریافت کننده دوکسوروبیسین (mg/kg.bw3)، تجربی2 و 3 دریافت کننده عصاره زنجبیل (500 و 1000 میلی­گرم برکیلوگرم) و تجربی4 و 5 دریافت کننده عصاره زنجبیل (500 و 1000 میلی­گرم برکیلوگرم)+ دوکسوروبیسین تقسیم شدند. عصاره به صورت خوراکی از روز اول یک ساعت پس از تزریق دوکسوروبیسین به مدت چهار هفته به رت­ها خورانده شد و داروی DOX (bw.kg/gm3) یک بار در هفته به صورت داخل صفاقی تجویز شد. در پایان آزمایش برخی از پارامترهای اسپرم از قبیل تعداد، قابلیت حیات و قایلیت تحرک و مورفولوژی اسپرم به وسیله رنگ آمیزی ائوزین - نگروزین بررسی شد.

یافته­ها: کاهش معنی­داری در وزن بدن، تعداد اسپرم، قابلیت حیات و قابلیت تحرک اسپرم­ها در رت­های تیمار شده با داروی DOX در مقایسه با گروه های کنترل و شاهد مشاهده شد. این کاهش در گروه تیمار شده با DOX همراه با زنجبیل 500 و 1000 میلی­گرم برکیلوگرم در مقایسه با گروه DOX به طور معنی­داری جبران شد.

نتیجه­ گیری: زنجبیل قادر است اثر حفاظتی بر روی برخی از پارامترهای اسپرم به دنبال دریافت داروی دوکسوروبیسین در موش صحرایی نر بالغ اعمال نماید.

واژگان کلیدی: زنجبیل، دوکسوروبیسین، وزن بدن، بیضه، پارامتر اسپرم، رت.