اثربخشی گروه درمانی شناختی رفتاری بر احساس بهزیستی زنان نابارور شهر ایلام

Abstract

سابقه و هدف: ناباروری یکی از مسائل مهم دوران زندگی زناشویی در برخی از زنان است و گروه درمانی یا روان درمانی گروهی همانند روان درمانی انفرادی است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی رفتاری بر احساس بهزیستی زنان نابارور شهر ایلام بود. روش بررسی: در این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه، 80 نفر از زنان نابارور شهر ایلام به صورت تصادفی چندمرحله ای در دو گروه، آزمایش (40 نفر) و کنترل (40 نفر) بررسی شدند. گروه آزمایش تحت آموزش گروهی (10جلسه 90 دقیقه ای و هر هفته 2 جلسه) با محتوای گروه درمانی شناختی رفتاری بر احساس بهزیستی قرار گرفتند. پس از اتمام جلسات گروه، پس آزمون و بعد از گذشت یک ماه آزمون پیگیری اجرا شد. برای آزمودن فرضیه ها از آزمون t مستقل و تحلیل واریانس دو طرفه و برای انجام عملیات آماری از نرم افزار SPSS 20 استفاده گردید. یافته­ها: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که گروه درمانی شناختی رفتاری می­تواند احساس بهزیستی را در زنان نابارور افزایش دهد (65/109 F=،001/0 p=). نتیجه ­گیری: این مطالعه نشان داد که گروه درمانی شناختی- رفتاری می­تواند در افزایش احساس بهزیستی زنان نابارور شهر ایلام موثر باشد.