بررسی اثر سدیم بوتیرات، مهار کننده هیستون داستیلاز بر روند یادگیری و تثبیت حافظه فضایی در مدل ایسکمی هایپوکسیک مغزی

Abstract

سابقه و هدف: ایسکمی مغزی، سومین علت مرگ و میر در کشورهای پیشرفته و یکی از علل اصلی معلولیت های درازمدت است. پژوهش حاضر، اثر سدیم بوتیرات را به عنوان مهار کننده هیستون داستیلازی بر یادگیری و حافظه فضایی در مدل ایسکمی مغزی هایپوکسیک بررسی کرد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، پنجاه سر موش صحرایی نر به 5 گروه کنترل، HI+Saline، 1/0HI+SB ،3/0HI+SB ، 6/0HI+SB تقسیم شدند. جهت القاء مدل HI، پس از انسداد کامل شریان کاروتید چپ، حیوانات یک ساعت در محفظه القاء هیپوکسی (8% اکسیژن) قرار گرفتند. 24 ساعت پس از جراحی، سدیم بوتیرات به صورت درون صفاقی با دوزهای 1/0، 3/0 و 6/0 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن حیوان و نرمال سالین به گروه HI+Salineبه مدت 14 روز تزریق گردید. به منظور سنجش حافظه فضایی از آزمون ماز موریس آبی استفاده شد. سپس، سنجش سطح هیپوکامپی فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) به روش الایزا انجام شد. یافته­ها: هرچند، گروه HI+Saline مدت زمان بیشتری را برای پیدا کردن سکوی مخفی در آزمون ماز موریس آبی طی کردند، نتایج نشان دهنده بهبود حافظه فضایی یا کاهش زمان تاخیر تا یافتن سکوی مخفی طی ماز آبی موریس در حیوانات دریافت کننده سدیم بوتیرات بود. با وجودکاهش معنی­دار سطح BDNF در هیپوکامپ گروه HI+Saline، سطح این فاکتور در گروههای دریافت کننده سدیم بوتیرات افزایش معنی­داری نشان داد. نتیجه­گیری: سدیم بوتیرات باعث بهبود حافظه و یادگیری فضایی در مدل آسیب مغزی ایسکمی هایپوکسیک می­شود.