بررسی اثر کوئینین بر روی زمان تاخیر و دامنه نوسان در پتانسیل برانگیخته از بینایی در موش سوری نر

Abstract

سابقه و هدف: کوئینین برای درمان بسیاری از بیماری‌ها از جمله آرتریت روماتوئید و مالاریا مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ماده با وجود داشتن خواص درمانی بسیار، دارای عوارض جانبی متعددی نیزمی‌باشد که این مطالعه به بررسی میزان تاثیر این ماده بر روی زمان تاخیر و دامنه نوسان ثبت شده در پتانسیل برانگیخته از بینایی بر اساس دوزهای مختلف پرداخت. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، از 50 سر موش سوری نر به عنوان گروه شاهد استفاده شد و 5 گروه ده تایی از موش‌ها نیز برای دوزهای 5/2، 5/12، 25، 50 و 5/62 از کوئینین و یک گروه 10 تایی از دوز 70 برای عصاره استونی گیاه در نظر گرفته شدند که به مدت 14 روز به صورت داخل صفاقی تزریق شدند و زمان تاخیر و دامنه نوسان پتانسیل برانگیخته از بینایی در گروه‌های مختلف اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: زمان تاخیر در دوزهای مختلف به میزان معنی‌داری (05/0> p) با افزایش دوز افزایش یافت و دامنه نوسان در دوزهای مختلف نیز به میزان معنی‌داری به طور معکوس با افزایش دوز کاهش یافت (05/0> p). نتیجه‌گیری: کوئینین باعث افزایش زمان تاخیر و کاهش دامنه نوسان وابسته به دوز شده و منجر به کاهش دید می‌گردد که به نظر می‌رسد این نتایج در اثر رسوب کوئینین بر روی رشته‌های عصبی و سلول‌های مخروطی و استوانه‌ای است و در نتیجه سبب افزایش زمان تاخیر رسیدن پیام بینایی از شبکیه به فووآ می‌شود.