بررسی مقایسه‌ای اثرات ضد میکروبی و چسبندگی در دو فرم لایه نازک و شکل کپه‌ای آلیاژ نایتینول

Abstract

سابقه و هدف: آلیاژ نایتینول (Nitinol) کاربرد وسیعی در ساخت پروتزها در پزشکی دارد. از طریق دست‌کاری کردن آلیاژ، چسبندگی سلول‌ها و میکروارگانیسم‌ها به سطح آن کاهش می‌یابد، هم‌چنین، از اثرات سمیت آلیاژ بر روی سلول‌های زنده کاسته می-شود. هدف این مطالعه، مقایسه اثرات ضدمیکروبی و چسبندگی شکل کپه‌ای این آلیاژ با شکل جدید لایه نازک می‌باشد. روش بررسی: در این پژوهش تحلیلی- مقایسه‌ای، قطعاتی از شکل‌های کپه‌ای و لایه‌ نازک نایتینول در مجاورت با 5 میکروارگانیسم متفاوت قرار گرفتند. میکروارگانیسم‌ها قبل و بعد از مجاورت با فلز و در حضور شاهد شمارش شدند. خاصیت چسبندگی آلیاژها از طریق عکس‌برداری و مشاهده در زیر میکروسکوپ الکترونی بررسی و مقایسه گردید. یافته‌ها: در مجاورسازی با فرم لایه‌ نازک، کاهش تعداد به میزان 14 درصد برای اشریشیاکولی، 44 درصد برای پسودوموناس آئروژینوزا، 1/30 درصد برای استافیلوکوک اورئوس، 22 درصد برای باسیلوس سرئوس و 4/6 درصد برای کاندیدا مشاهده گردید. اما در مجاورسازی باکتری‌ها با فرم کپه‌ای، کاهش تعداد به میزان بیشتری اتفاق افتاد که به ترتیب کاهش تعداد به میزان 39 درصد، 62 درصد، 9/61 درصد، 49 درصد و 31 درصد حاصل شد. در تمام موارد، اختلاف معنی‌داری از نظر کاهش تعداد در مجاورت با فرم لایه‌ نازک و فرم کپه‌ای وجود داشت (05/0p<). نتیجه‌گیری: احتمالاً در فرم لایه‌ نازک،‌ آزاد شدن ذرات فلز کم‌تر است و اثرات تخریبی کم‌تری برای میکروارگانیسم‌ها و سلول‌های زنده دارد و به نظر می‌رسد که سازگاری زیستی میکروارگانیسم‌ها در فرم لایه‌ نازک نسبت به فرم کپه‌ای بیش‌تر باشد.