بررسی رابطه بین هوش هیجانی و مکانیسم‌های دفاعی در دانشجویان پزشکی دانشگاه اهواز

Abstract

سابقه و هدف: هوش هیجانی به عنوان توانایی مدیریت هیجانات و احساسات نقش مهمی در زندگی و موفقیت افراد دارد. مکانیسم-های دفاعی فرایندهای تنظیم کننده خودکاری هستند که برای کاهش ناهماهنگی شناختی وبه حداقل رساندن تغییرات ناگهانی در واقعیت از طریق تاثیر گذاری بر چگونگی ادراک حوادث تهدید کننده عمل می‌کنند. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین هوش هیجانی و مکانیسم های دفاعی انجام شد. روش بررسی: در این پژوهش توصیفی، 72 دانشجوی پزشکی دانشگاه جندی شاپور اهواز به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، مقیاس هوش هیجانی و پرسش نامه مکانیسم های دفاعی بود. داده‌ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند. یافته‌ها: بین مکانیسم‌های دفاعی رشد یافته و نوروتیک با هوش هیجانی رابطه مثبت معنی‌دار و با مکانیسم‌های رشد نیافته همبستگی منفی وجود داشت. نتیجه‌گیری: به استناد نتایج تحقیق حاضر می‌توان نتیجه گرفت با افزایش هوش هیجانی استفاده از مکانیسم های دفاعی بالغ و نوروتیک بیشتر می شود. هوش هیجانی به فرد این امکان را می‌دهد که با مدیریت، شناخت، تنظیم و ارزیابی هیجان‌ها در سطح ناهوشیاری مکانیسم‌های دفاعی "من" را تحت تاثیر قرار دهد.