بررسی وضعیت انتشار استاف اورئوس مقاوم به آنتی بیوتیک در اتاق عمل بیمارستان گلپایگانی شهر قم

Abstract

سابقه و هدف: استاف اورئوس بعنوان یک عامل اصلی عفونت اکتسابی در دنیا شناخته شده است. هم اکنون گسترش سویه های استاف اورئوس نیمه حساس و مقاوم به پنی سیلین ها در برخی از بیمارستانها رو به افزایش است. هدف از این مطالعه بررسی پراکندگی سویه های استاف اورئوس در قسمتهای مختلف اتاق عمل در دو مرحله قبل و بعد از عمل و تعیین الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی است.روش بررسی: آنتی بیوتیک های رایج بر علیه استاف اورئوس، جهت انجام آزمایشات مورد استفاده قرار گرفت. تعیین حداقل غلظت بازدارنده رشد مطابق استانداردهای کمیته ملی آزمایشگاههای کلنیکی (NCCLS)و با روش رقت در آگار انجام شد. این مطالعه از نوع توصیفی بود که در نیمسال اول 1384 در اتاق عمل بیمارستان گلپایگانی قم انجام گرفت. آنالیز آماری به کمک آزمونهای T و paired t-testانجام شد.یافته ها: فراوانی انتشار استاف اورئوس در شش ماه اول سال قبل از عمل نسبت به بعد از عمل کمتر و بیشترین فراوانی در طول ماههای تابستان بدست آمد. قبل از عمل بیشترین تعداد استاف اورئوس بترتیب از نمونه های تی، جاروب و درز کف اتاق ولی بعد از عمل بیشترین تعداد از تی، درز اتاق و ماسک بیهوشی جدا گردید. تمام سویه های جدا شده از مرحله قبل و بعد از عمل نسبت به آنتی بیوتیک های ونکومایسین و متی سیلین حساسیت نشان داده در حالیکه نسبت به آنتی بیوتیک های کربوکسی سیلین، تتراسیکلین، سفازولین و پنی سیلین بیشترین مقاومت در سویه های جدا شده در مرحله بعد از عمل مشاهده گردید.نتیجه گیری: نظر به فراوانی بیشتر سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک در ماههای گرم سال، احتمالا دما و ناتوانی ضدعفونی کننده ها در حذف بیوفیلم باکتری در مکانهایی مثل تی و کف اتاق، نقش مهمی در انتخاب سویه های مقاوم دارند. بنابراین برای حذف کامل سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک، نمونه گیری از تمام قسمتهای اتاق عمل و بکارگیری ضدعفونی کننده موثر بلافاصله بعد از عمل بویژه در فصل گرم سال پیشنهاد می گردد.