بررسی میزان تاثیر سنگ شکنی برون اندامی بر روی آنزیم های پانکراس

Abstract

سابقه و هدف: سنگهای ادراری سومین بیماری شایع دستگاه ادراری می باشند. امروزه بیش از ??% سنگهای کلیوی با میزان موفقیت ??-68 درصد با روش سنگ شکنیبرون اندامی(ESWL) درمان می گردند. یکی از عوارض وخیم و نادر این روش پانکراتیت حاد میباشد. هدف مطالعه حاضر بررسی احتمال آسیب پانکراس بدنبال سنگ شکنیبرون اندامیکلیه هااست.روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی 87 بیمار مبتلا به سنگ کلیه در 6 ماهه اول سال ???? در شهر مشهد انجام شد. در تمامی بیماران علاوه بر پر کردن پرسشنامه مبتنی بر اطلاعات دموگرافیک و مشخصات سنگ و مختصات امواج شوکی، سطح سرمی آنزیمهای آمیلاز و لیپاز، قبل و ?? ساعت پس از سنگ شکنی در یک آزمایشگاه واحداندازه گیریو سپس اطلاعات بانرم افزارSPSS تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: از ?7 بیمار مورد مطالعه 7/66% مرد و ?/??% زن با میانگین سنی ?? سال بودند. در ?? بیمار سنگ در کلیه راست و در ?? نفر در کلیه چپ بود. سطح سرمی آمیلاز و لیپاز بترتیب در ?/??% و 6?% بیماران پس از سنگ شکنی افزایش یافت که بجز در ? بیمار، این افزایش در محدوده نرمال بود. افزایش آمیلاز ارتباط مستقیم ومعنی داریبا افزایش لیپاز داشت (P=0.0001). فراوانی موارد افزایش آمیلاز و لیپاز سرم در سنگ شکنی کلیه چپ بیشتر از راست بود. فقط در یک مورد سطح سرمی آمیلاز و لیپاز بطور بارزی پس از سنگ شکنی کلیه راست افزایش یافت.نتیجه گیری: با توجه به مطالعه حاضر، علیرغمبی خطربودن امواجESWL برای پانکراس، توصیهمی شودجهت تشخیص زودهنگام موارد نادر پانکراتیت حاد، سطح سرمی آمیلاز و یا لیپاز سرم پس از سنگ شکنی کلیه راست اندازه گیری شود.