بررسی رابطه هوش معنوی با خودکنترلی و مکانیسم‌های دفاعی در دانش‌آموزان دختر سال سوم متوسطه

Abstract

سابقه و هدف: هوش یکی از مهم ترین تفاوت‌های فردی در بین افراد جامعه است. هوش معنوی، عملکرد همراه با بصیرت، ملایمت و مهربانی با حفظ آرامش درونی و بیرونی است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه هوش معنوی با خود کنترلی و مکانیسم های دفاعی در دانش‌آموزان دختر سال سوم متوسطه در شهر مهران بود. روش بررسی: در این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی، کلیه دانش آموزان دختر سال سوم متوسطه شهر مهران به تعداد 108 نفر بررسی شدند. از پرسشنامه هوش معنوی عبداله زاده برای سنجش هوش معنوی، پرسشنامه مکانیسم های دفاعی حسینی برای سنجش مکانیسم های دفاعی و پرسشنامه خود کنترلی تانجنی برای سنجش خودکنترلی دانش آموزان استفاده شد و داده‌ها با نرم افزار آماری SPSS 19 با استفاده از ماتریس همبستگی بین متغیرهای پژوهش تحلیل گردید. یافته‌ها: بین هوش معنوی و خود کنترلی رابطه مثبت معنی‌داری وجود داشت (01/0>p). بین هوش معنوی با مکانیسم درون فکنی و توجیه عقلی رابطه مثبت معنی‌داری وجود داشت (01/0>p)، اما بین هوش معنوی با مکانیسم بازگشت، جابه‌جایی، انکار، خیالبافی، والایش و تبدیل رابطه‌ای معنی‌دار وجود نداشت. نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که هوش معنوی با تقویت مکانیسم های دفاعی رشد یافته این امکان را برای فرد فراهم می‌کند تا در مواجهه با موقعیت‌های استرس زا، فرد بتواند با استفاده از آن‌ها با عوامل استرس زا مقابله کند.