تغییرات ساختار قلب و فشار خون پس از یک دوره تمرین استقامتی- مقاومتی همزمان در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن قلبی(CHF)

Abstract

سابقه و هدف: تمرینات ورزشی با بهبودعملکرد اندوتلیال ومتابولیسم استقامتی عضلانی اسکلتی باعث ارتقای ظرفیت عملکردی می­شود، ولی اثرات آن بر کنترل همودینامیک به ­خوبی شناخته شده نیست. هدف از این تحقیق بررسی اثر تمرینات استقامتی و مقاومتی بر تغییرات ساختار و فشار خون بیماران مبتلا به نارسایی قلب بود. روش بررسی: 76 بیمار درمحدوده سنی 65 تا 79 سال و کسر تخلیه­ای 40%EF≤ به طور تصادفی به دو گروه مساوی تمرین و شاهد تقسیم شدند.گروه تمرین به ­مدت ۸ هفته، 3 بار در هفته، هر جلسه ۶۰-۴۵ دقیقه، تمرینات استقامتی و مقاومتی در بیمارستان و 4 روز هفته، برنامه پیاده روی در منزل را انجام دادند. قبل و بعد از تمرینات شاخص­های اکوکاردیوگرافی و فشار خون اندازه­گیری شد. تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS در سطح معنی داری 05/0 انجام شد. یافته­ها: در گروه تجربی، تغییر درون گروهی با استفاده از آزمون­های t همبسته و ویلکاکسون، افزایش کسر تخلیه­ای و کاهش حجم پایان سیستولی و دیاستولی، ضــخامت دیــواره بــین بطنــی دیاســتولی و قطر دیواره پایان دیاستولیک و سیستولیک بطن چپ را نشان دادند (05/0p<) و در متغیر­های ضخامت دیواره خلفی، فشار­خون سیستولی و دیاستولی تفاوت معنی­داری وجود نداشت (05/0p>). در گروه کنترل در هیچ یک از متغیر­های اندازه­گیری، تفاوت معنی­داری دیده نشد (05/0p>). نتیجه­گیری: با توجه به نتایج، به­نظر می­رسد تمرینات استقامتی و مقاومتی همزمان باعث بهبود ساختار و عملکرد قلب در بیمار نارسایی مزمن قلب می­شود.