نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorصفوی, محبوبهfa_IR
dc.contributor.authorیحیوی, سید حسینfa_IR
dc.contributor.authorپور رحیمی, مهتاشfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T23:19:28Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T23:19:30Z
dc.date.available1399-08-21T23:19:28Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T23:19:30Z
dc.date.issued2012-06-01en_US
dc.date.issued1391-03-12fa_IR
dc.identifier.citationصفوی, محبوبه, یحیوی, سید حسین, پور رحیمی, مهتاش. (1391). بررسی تاثیر آموزش رفتارهای تغذیه‌ای وفعالیت‌های ورزشی برخودکارآمدی دانش‌‌آموزان مدارس راهنمایی. فصلنامه علوم پزشکی, 22(2), 143-151.fa_IR
dc.identifier.issn1023-5922
dc.identifier.issn2008-3386
dc.identifier.urihttp://tmuj.iautmu.ac.ir/article-1-570-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/493185
dc.description.abstractسابقه و هدف: تغذیه سالم و فعالیت جسمی منظم، از رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت هستند، لذا تشویق نوجوانان برای ایجاد رفتارهای تغذیه‌ای سالم وانجام فعالیت‌های ورزشی منظم ازاولویت‌های بهداشت عمومی جامعه است. این پژوهش به منظور تعیین تاثیر آموزش رفتارهای تغذیه‌ای و فعالیت‌های ورزشی بر خودکارآمدی دانش‌آموزان مدارس راهنمایی شهر کرمان انجام گرفت. روش بررسی: در این پژوهش نیمه تجربی، تعداد 120 نفر از دانش‌آموزان مقاطع اول تا سوم مدارس راهنمایی دولتی و غیرانتفاعی به روش تصادفی– خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب و سپس به دو گروه تجربی و شاهد تقسیم گردیدند. ابزارگردآوری داده‌ها پرسش-نامه بود. ابتدا آزمون اولیه به عمل آمد. سپس 8 جلسه 60 دقیقه‌ای برنامه آموزشی در مورد تغذیه سالم و فعالیت‌های ورزشی و اهمیت آنها، به روش سخنرانی، پرسش و پاسخ و در اختیار قرار دادن جزوه آموزشی برای گروه تجربی اجرا گردید. سپس داده‌ها در قبل و بعد از مداخله در گروه تجربی با گروه شاهد مقایسه شدند و برای دستیابی به اهداف پژوهش، از روش‌های آماری t زوجی، مان ویتنی- U، ویلکاکسون، کای‌دو، فیشر و تی‌مستقل استفاده گردید. یافته‌ها: بین خودکارآمدی کلی در تمام حیطه‌های رفتارهای تغذیه‌ای، گروه تجربی با میانگین 59/10±92/38 و گروه شاهد 33/0±78/1- و خودکارآمدی کلی فعالیت‌های ورزشی، گروه تجربی با میانگین 01/6±97/15 و گروه شاهد 5/1±87/0-، اختلاف معنی‌دار آماری وجود داشت (0001/0=p) و در زمینه ارتقاء خودکارآمدی به دنبال آموزش رفتارهای تغذیه‌ای و فعالیت‌های ورزشی نیز اختلاف آماری معنی‌داری بین دو گروه تجربی وشاهد دیده شد (0001/0=p). نتیجه‌گیری: : آموزش رفتارهای تغذیه‌ای و فعالیت‌های ورزشی برخودکارآمدی دانش‌آموزان تاثیر مثبت دارد، لذا انجام مداخلات آموزشی جهت ارتقاء خودکارآمدی در زمینه‌های مختلف بهداشتی و پیشگیری ضروری است.fa_IR
dc.format.extent166
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofفصلنامه علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofMEDICAL SCIENCES JOURNALen_US
dc.subjectخودکارآمدیfa_IR
dc.subjectآموزشfa_IR
dc.subjectرفتارهای تغذیه‌ایfa_IR
dc.subjectفعالیت‌های ورزشیfa_IR
dc.subjectدانش آموزانfa_IR
dc.subjectپرستاريfa_IR
dc.titleبررسی تاثیر آموزش رفتارهای تغذیه‌ای وفعالیت‌های ورزشی برخودکارآمدی دانش‌‌آموزان مدارس راهنماییfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeنيمه تجربيfa_IR
dc.contributor.departmentدکترای مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentمتخصص بیهوشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناسی ارشد آموزش پرستاری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد پزشکی تهرانfa_IR
dc.citation.volume22
dc.citation.issue2
dc.citation.spage143
dc.citation.epage151


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد