کارآیی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد گروهی بر اضطراب سلامت زنان مبتلا به صرع با پیگیری سه ماهه

Abstract

سابقه و هدف: یکی از روش­های درمانی که ارتباط مستقیم و دو سویه­ای با کاهش اضطراب سلامت دارد، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد است. هدف پژوهش حاضر بررسی کارآیی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد گروهی بر اضطراب سلامت زنان مبتلا به صرع با پیگیری سه ماهه بود. روش بررسی: طرح پژوهش حاضر به شیوه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. برای انجام پژوهش ابتدا از میان بیماران زن مبتلا به بیماری صرع مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر خرم آباد 30 نفر به روش نمونه­گیری هدفمند انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (15 نفر آزمایش و 15 نفر گواه) جایگزین شدند. هر دو گروه با استفاده از مقیاس اضطراب سلامت ارزیابی شدند. مداخله درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد گروهی به مدت 8 جلسه 90 دقیقه­ای برای گروه آزمایش اجرا شد. پس از اتمام جلسات، پس آزمون و سه ماه بعد از مداخله، پیگیری بر روی دو گروه آزمایش و گواه انجام شد. تحلیل داده های خام با استفاده از SPSS19 و اجرای آزمون­های توصیفی و استنباطی از جمله تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر صورت گرفت. یافته­ها: یافته­های حاصل از نتایج تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر نشان داد، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد گروهی بر کاهش اضطراب سلامت در مبتلایان تأثیر معنی داری دارد. این نتایج در مرحله پیگیری نیز حفظ گردید. نتیجه­گیری: نتایج پژوهش نشان داد که مداخله درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد گروهی می­تواند به عنوان روشی کارآمد برای کاهش اضطراب سلامت زنان مبتلا به صرع استفاده شود.