شیوع بیماری سیلیاک و توکسو پلاسموزیس در دوران حاملگی

Abstract

سابقه و هدف: بیماری سیلیاک یک نقص خود ایمنی است که با حساسیت به گلوتن همراه بوده و در افراد مستعد از لحاظ ژنتیکی دیده می‌شود. با توجه به اینکه درباره بیماری سیلیاک و عفونت توکسوپلاسما گوندی و نیز ارزیابی ارتباط این دو در حاملگی هیچ گزارشی در دست نمی باشد، هدف این مطالعه تخمین شیوع سیلیاک تشخیص داده نشده و عفونت توکسوپلا سما گوندی در زنان حامله می باشد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی طی سال 1387، 496 زن حامله مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهری و روستایی در استان لرستان با میانگین سنی 26±5 سال (11/4 SD) و میانگین دوره حاملگی 2/5 ماه بررسی شدند. جهت بررسی بیماری سیلیاک نمونه خون برای اندازه گیری سطح آنتی بادی ترنس گلوتامیناز بافتی (tTGA) و IgA تام اخذ شد. افراد با نقص IgA نیز با IgG tTG بررسی شدند. از طرفی، سطح آنتی بادی های IgM و IgG برای شناسایی عفونت توکسوپلا سما گوندی نیز اندازه گیری شد. یافته‌ها: آزمون tTGA در 13 نفر (6/2%) از 496 زن حامله مورد بررسی برای سیلیاک مثبت شد (95% CI 1.2-4.3). از نظر توکسوپلا سما گوندی، 154 بیمار از 496 زن حامله مورد بررسی IgG مثبت و 35 بیمار از 154 بیمار IgMمثبت شدند که بیانگر مرحله حاد این عفونت می باشد. نتیجه‌گیری: ارتباط بیماری سیلیاک و عفونت توکسوپلاسما گوندی با شیوع بالایی نتایج نامطلوب در دوران بارداری به خوبی اثبات شده است. نتایج مطالعه امکان گسترش عفونت توکسوپلاسما گوندی در مبتلایان به بیماری سیلیاک را پیشنهاد می‌کند.