تاثیر تماس کانگورویی بر مدت زمان تغذیه انحصاری با شیر مادر و الگوی تغذیه در نوزادان مادران سزارینی

Abstract

سابقه و هدف: پس از تولد، جدایی بین مادر و نوزاد اثرات زیان آوری بر جنبه های مختلف رشد و تکامل شیر خوار و تغذیه با شیر مادر دارد. با توجه به جدایی طولانی تر مادر و نوزاد در ساعات اولیه زایمان سزارین، بررسی تاثیر روش هایی مانند تماس کانگورویی از اهمیت ویژه ای بر خوردار است، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر اجرای مراقبت کانگورویی در الگوهای تغذیه ای نوزادان در بیمارستان و میزان تغذیه انحصاری با شیر مادر تا 6 ماه انجام شد. روش بررسی: در یک کار آزمایی شاهددار تصادفی شده، 160 جفت مادر و نوزاد در دو گروه آزمون و شاهد (80 زوج مادر و نوزاد در هر گروه) بررسی شدند. در گروه آزمون یا مراقبت کانگورویی، حدود 2 ساعت پس از عمل سزارین، نوزاد در تماس پوست با پوست و بین دو سینه مادر با استفاده از پوشش مناسبی قرار گرفت. برنامه مراقبتی، 3 نوبت در روز هر نوبت 60 دقیقه برای مدت 2 روز اجرا شد. با تحویل پوشش های مخصوص نگهداری نوزاد به مادران گروه تجربی و اجرای این مراقبت در منزل، میزان تغذیه با شیر مادر تا 6 ماه بین دو گروه مقایسه شد. یافته ها: دو گروه از نظر متغیرهای زمینه ای در مادر و نوزاد تفاوتی نداشتند. در گروه مراقبت کانگورویی، تعداد دفعات تغذیه در بیمارستان )05/0>p) و میزان تغذیه انحصاری با شیر مادر تا 6 ماه (05/0>p) بیشتر از گروه مراقبت معمول بود، اما فاصله تولد تا زمان شروع اولین تغذیه بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری نداشت. در گروه آزمون، دفعات گریه شدید نوزاد در بیمارستان به طور معنی داری کمتر از گروه مراقبت معمول بود (6/5 در مقابل 3/12بار، 001/0>p). نتیجه گیری: افزایش میزان تغذیه انحصاری با شیر مادر تا 6 ماه از نتایج ارزشمند تماس پوستی بین مادر و نوزاد در این مطالعه بود، لذا اجرای مراقبت کانگورویی در کلیه بخش های زایمان و سزارین و ادامه اجرای آن در منزل توصیه می شود.