پیش بینی رابطه بین هوش معنوی و کمال‌گرایی با راهبردهای مقابله‌ای در بین دانشجویان دانشگاه پیام نور شهر شوش

Abstract

سابقه و هدف: هوش معنوی بیانگر مجموعه­ای از توانایی­ها و ظرفیت­ها و منابع معنوی است. گرایش به کمال و کمال گرایی در نهادهای انسان ها وجود دارد و راهبردهای مقابله­ای عبارت از شیوه­های آگاهانه و منطقی مدارا با اضطراب­های زندگی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین هوش معنوی و کمال گرایی با راهبردهای مقابله­ای در بین دانشجویان دانشگاه پیام نور شوش بود.

روش بررسی: در این پژوهش توصیفی، از نوع همبستگی، از کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور شهر شوش، تعداد 280 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه کمال گرایی هویت و فلت (1991)، هوش معنوی کینگ (2008) و راهبردهای مقابله­ای بود. برای تحلیل داده­ها از نرم افزار SPSS 21 و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.

یافته­ها: رابطه معنی­داری میان هوش معنوی و راهبردهای مقابله­ای و میان کمال­گرایی و راهبردهای مقابله­ای وجود داشت؛ به گونه­ای که با افزایش هوش معنوی و کمال گرایی، میزان استفاده از راهبردهای مقابله­ای نمونه مورد بررسی بیشتر شد. همچنین، رابطه معنی دار و مثبتی میان کمال­گرایی و هوش معنوی وجود داشت.

نتیجه­گیری: به دلیل تاثیر هوش معنوی و کمال گرایی بر بهداشت روانی، به خصوص استفاده از استراتژی­های مقابله­ای، بهتراست که مردم با افزایش هوش معنوی و کمال گرایی، به طرق مختلف، باعث تسهیل تصمیم گیری­هایشان در زندگی شوند.

واژگان کلیدی: هوش معنوی، کمال گرایی، راهبردهای مقابله­ای، دانشجویان.