بررسی حساسیت آنتی بیوتیکی سویه های باکتریال جداشده از عفونتهای دستگاه ادراری

Abstract

سابقه و هدف: عفونت دستگاه ادراری یکی از بیماریهای شایع جوامع انسانی است که با آلودگی میلیونها انسان در سال فشار قابل ملاحظه ای را بر سازمانهای متولی بهداشت در کشورهای مختلف اعمال می نماید. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی شیوع باکتریهای ایجادکننده عفونت ادراری، الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی و فراوانی گسترش آنزیم بتالاکتاماز در آنها انجام گرفت.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، 209 نفر از مبتلایان به عفونت ادراری فعال مورد بررسی قرار گرفتند. سوشهای میکروبی جدا شده از نمونه های مثبت ادراری بر اساس روشهای رنگ آمیزی و آزمونهای بیوشیمیایی استاندارد مورد شناسایی قرار گرفتند. ردیابی آنزیم بتالاکتاماز به روش یدومتریک صورت پذیرفت.یافته ها: باکتریهای جداسازی شده عبارت بودند از: خانواده انتروباکتریاسه بویژه اشرشیاکلی، گونه های مختلف کلبسیلا، انتروباکتر، پروتئوس، استافیلوکوکوس اورئوس و پسودوموناس آئروژینوزا. آنتی بیوگرام درصد بالایی از مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های رایج در درمان عفونت ادراری را نشان داد؛ بعنوان مثال مقاومت نسبت به کوتریموکسازول در بین باسیل های گرم منفی بسیار قابل توجه بود. همچنین تعداد معدودی از سویه های مقاوم به کینولون ها و سفالوسپورین های نسل سوم نیز جداسازی شد. ردیابی آنزیم بتالاکتاماز نشان داد %70.8 از موارد جداسازی شده واجد این آنزیم بودند. این یافته نیز غیر موثر بودن تجویز آنتی بیوتیک های خانواده بتالاکتام را در موارد خاص درمانی عفونت ادراری تایید می کند.نتیجه گیری: با توجه به شیوع عفونت ادراری و مصرف انواع آنتی بیوتیک ها در درمان این عفونت، همچنین تنوع الگوی مصرف این گروه از داروها در مناطق مختلف، ظهور سویه های مقاوم دور از انتظار نیست. با این حال ضروری است با استفاده مناسب و منطقی از آنتی بیوتیک ها ظهور این سویه های مقاوم را به تاخیر اندازیم.