تاثیر پلی‌مورفیسم شایع ژن پاروکسناز 1 (Q192R) بر شانس ابتلا به آترواسکلروز در بیماران دیابتیک مراجعه کننده به بیمارستان قلب و عروق شهید مدنی تبریز در سال 1389

Abstract

سابقه و هدف: پاروکسناز آنزیمی مرتبط با HDL است که آنها را در مقابل پراکسیداسیون محافظت کرده و نقشی حیاتی در آترواسکلروز بر عهده دارد. جابجایی دو طرفه 192Q>R این ژن و ارتباط آن با آترواسکلروز در مطالعات متعددی به خوبی تشخیص داده شده است. بنابر این، در این مطالعه نقش پلی مورفیسم ژن پاروکسناز 1 را در بیماران دیابتیک مبتلا به بیماری‌های قلبی- عروقی بررسی شد. روش بررسی: از105 بیمار دیابتی مبتلا به بیماری‌های قلبی – عروقی تشخیص داده شده با روش‌های آنژیوپلاستیک و 95 بیمار با شرایط بیماری مشابه بدون سابقه دیابت، به عنوان نمونه جمعیت شمال غرب کشور، خون محیطی اخذ شد و فراوانی پلی‌مورفیسم ژن پاروکسناز 1 192Q>R با روش PCR-RFLP مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: فراوانی الل RR در گروه دیابتیک به صورت معنی‌داری بیشتر از گروهی بود که سابقه دیابت در آنها وجود نداشت و میزان فراوانی در گروه دیابتیک و غیردیابتیک به ترتیب 1/41 % و 5/24 % حاصل شد. نتیجه‌گیری: با توجه به معنی دار بودن فراوانی الل RR در مطالعه حاضر و با در نظر داشتن تنوع نژادهای جمعیتی نظیر ترک، کرد، لر و غیره در ایران به نظر می‌رسد که پلی‌مورفیسم‌های دیگر این ژن نظیر 163T>A (55L>M) که ارتباط آن با مشکلات آترواسکلروتیک مشخص شده است، نیز باید در بیماران دیابتیک مورد بررسی بیشتری قرار گیرد.