بررسی ارتباط سبک زندگی والدین با چاقی کودکان و مقایسه آن در خانواده‌های تک و چند فرزندی در مدارس ابتدایی شهر مشهد

Abstract

سابقه و هدف: چاقی کودکان، همراه با افزایش موربیدیتی در کودکی است، به طوری که مراجعات سرپایی، دفعات بستری و نیاز به درمان در کودکان چاق نسبت به کودکان غیرچاق بیشتر است. هدف ازمطالعه حاضر بررسی ارتباط سبک زندگی والدین با چاقی کودکان و مقایسه آن در خانوارهای تک و چند فرزند بود. روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- همبستگی بر روی 400 دانش آموز مدارس ابتدایی شهر مشهد به روش نمونه گیری خوشه­ای چندمرحله­ای مبتنی برهدف بود. ابزارجمع اوری اطلاعات پرسشنامه­ای مشتمل بر سه بخش دموگرافیک، محقق ساخته سبک زندگی LSQ وروش فرزندپروری دایانا باومریند بود. یافته­ها: بین ابعاد سبک زندگی خانواده­ها و چاقی کودکان دربعضی ابعاد ارتباط معنی­داری وجود داشت، به طوریکه بین سلامت جسمانی، خواب و استراحت، ورزش و تندرستی، کنترل وزن و تغدیه، پیشگیری از بیماری­ها و سلامت محیطی و BMI کودکان ارتباط معنی­دار منفی به دست آمد (001/0=p). اما در ابعاد سلامت روانشناختی، سلامت روانی، سلامت اجتماعی، اجتناب از دارو و مواد مخدر، و پیشگیری از حوادث ارتباط معنی­داری با BMI کودکان دیده نشد. بین ابعاد سبک زندگی در خانواده­های تک فرزند و چند فرزند تفاوت معنی­داری وجود داشت (001/0=p). بین سبک­های مختلف فرزند پروری با BMI کودکان چاق همبستگی وجود نداشت. نتیجه­گیری: آموزش به والدین درمورد عوامل ایجادکننده چاقی درکودکان و همچنین پایش کودکان درابعاد خانواده، مدرسه و محیط می­تواند در اصلاح سبک زندگی آنان موثر باشد.