تاثیر 4 هفته تمرین HIIT بر میزان پروتئین‌های پایین‌دست و بالادست مسیر mTORC1 در عضله دوقلوی موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت نوع 2

Abstract

سابقه و هدف: مسیر mTORC1 یکی از مسیرهای مهم درون سلولی در سنتز پروتئین است. در بیماری دیابت نوع 2 و مقاومت به انسولین این مسیر مهار می‌شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر 4 هفته تمرین HIIT بر میزان پروتئین‌های پایین‌دست و بالادست مسیر mTORC1 در عضله دوقلوی موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت نوع 2 بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 16 سر موش صحرایی نر نژاد اسپراگ‌داولی (با میانگین وزن 20±250 گرم) انتخاب ‏شدند و پس از دیابتی شدن از طریق استرپتوزوتوسین و نیکوتین‌آمید به روش تصادفی به 2 گروه HIIT دیابتی و کنترل دیابتی تقسیم ‏شدند. گروه تجربی 4 روز در هفته و به‏ مدت 4 هفته به فعالیت ورزشی پرداختند، در حالی که گروه کنترل هیچ‌گونه برنامه تمرینی نداشتند. برای تحلیل داده‌ها از آزمون t مستقل استفاده‏ شد. یافته­ها: تغییر معنی‌داری در میزان تام پروتئین‌های‌ AKT1 (31/0p<)، P70S6K1 (69/0p<) و 4EBP1 (84/0p<) در گروه‌ تمرین دیابتی نسبت به گروه کنترل دیابتی مشاهده نشد، اما میزان تام پروتئین mTOR (02/0p<) و فرم فسفریله پروتئین‌های‌ AKT1ser473 (03/0p<)، mTORser2448 (03/0p<)، P70S6K1Thr389 (02/0p<) و 4EBP1Thr37/46 (009/0p<) در گروه‌ تمرین دیابتی نسبت به گروه کنترل دیابتی افزایش معنی‌داری را نشان داد. نتیجه­ گیری: تمرین HIIT می‌تواند مسیرهایAKT1/mTOR/P70S6K1 و AKT1/mTOR/4EBP1 را در مسیر mTORC1 فعال کند که در نتیجه، تمرین HIIT از طریق این مسیر می‌تواند موجب سنتز پروتئین یا هیپرتروفی عضلانی در عضله دوقلوی موش‌های تمرین کرده شود.