| dc.contributor.author | لطفی‌نیا, ایرج | fa_IR |
| dc.contributor.author | شاکری, مسلم | fa_IR |
| dc.contributor.author | شیمیا, محمد | fa_IR |
| dc.contributor.author | محبوبی, بابک | fa_IR |
| dc.contributor.author | مشربی, امید | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-21T23:15:59Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-11T23:15:59Z | |
| dc.date.available | 1399-08-21T23:15:59Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-11T23:15:59Z | |
| dc.date.issued | 2008-08-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1387-05-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | لطفی‌نیا, ایرج, شاکری, مسلم, شیمیا, محمد, محبوبی, بابک, مشربی, امید. (1387). هماتوم ساب‌دورال مزمن: مقایسه دو روش درناژ در هماتوم یک‌حفره‌ای. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 66(5), 322-326. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1683-1764 | |
| dc.identifier.issn | 1735-7322 | |
| dc.identifier.uri | http://tumj.tums.ac.ir/article-1-598-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/492769 | |
| dc.description.abstract | زمینه و هدف: هماتوم ساب دورال مزمن یکی از شایع‌ترین مشکلات جراحان مغز و اعصاب است و می‌تواند به‌عوارض شدید و دائمی منجر شود. هدف از این مطالعه مشخص نمودن علائم و تظاهرات هماتوم ساب دورال مزمن و مقایسه نتایج و عوارض در بین دو گروه از بیماران که با دو روش مختلف درمان شده‌اند، می‌باشد. روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی توصیفی- تحلیلی که بر روی ۱٢۵ بیمار مبتلا به هماتوم ساب دورال مزمن طی سال‌های 84- ١۳۷۹ انجام شد. ۸٢ نفر از بیماران تحت جراحی با یک سوراخ در جمجمه و درناژ بسته و ۴۳ نفر از بیماران با دو سوراخ و درناژ بسته قرار گرفته بودند. یافته‌ها: از ١٢۵ بیمار ۱۰۸ نفر مرد (4/86%) و ۱۷ نفر زن (6/13%) بودند. میانگین سنی بیماران 41/16±79/65 سال بود. شایع‌ترین تظاهر بیماری ضعف اندام‌ها 98 (4/78%) مورد بود. در زمان تشخیص 88 (4/70%) نفر از بیماران چند علامت و 37 (6/29%) نفر از بیماران فقط یک علامت داشتند. 85 (۶۸%) نفر از بیماران سابقه ضربه مغزی خفیف از جمله زمین خوردن را ذکر می‌نمودند. فاصله زمان بین ضربه وارده به مغز و شروع علائم ١۰ روز تا چهار ماه (میانگین ۴۶ روز) بود. عود هماتوم در گروه با یک سوراخ در جمجمه پنج مورد و در گروه با دو سوراخ در جمجمه دو مورد بود. هماتوم اپیدورال فقط در گروه دو سوراخه یک مورد بود و پنوموآنسفالوس فشارنده نیز فقط در گروه دو سوراخه یک مورد بود. نتیجه‌گیری: هماتوم ساب دورال مزمن ضایعه شایعی است و عمل جراحی آن همراه با نتایج خوبی می‌باشد. وضعیت عصبی نهایی بیماران عمل‌شده با یک سوراخ به‌صورت معنی‌داری بهتر از بیماران عمل‌شده با دو سوراخ بود. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Tehran University Medical Journal | en_US |
| dc.subject | هماتوم ساب دورال مزمن | fa_IR |
| dc.subject | درناژ | fa_IR |
| dc.subject | عوارض | fa_IR |
| dc.subject | پیش‌آگهی. | fa_IR |
| dc.title | هماتوم ساب‌دورال مزمن: مقایسه دو روش درناژ در هماتوم یک‌حفره‌ای | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.citation.volume | 66 | |
| dc.citation.issue | 5 | |
| dc.citation.spage | 322 | |
| dc.citation.epage | 326 | |
