بررسی تاثیر درناژ بسته در درمان ادم و اکیموز در رینوپلاستی: یک مطالعه بالینی

Abstract

زمینه و هدف: این مطالعه با هدف بررسی ادم و اکیموز متعاقب رینوپلاستی و تأثیر درناژ بسته در درمان این عوارض انجام شد.روش بررسی: این مطالعه به‌روش کارآزمایی بالینی تصادفی‌شده انجام شد. کلیه افراد به دو گروه بیمارانی که تحت عمل جراحی رینوپلاستی با درناژ بسته ناحیه خلفی سپتوم و بیمارانی که تحت عمل جراحی رینوپلاستی عادی قرار گرفتند تقسیم شدند. اطلاعات مورد نیاز بیماران پس‌از انجام عکس‌برداری ثبت شد.یافته‌ها: نتایج حاصله حاکی‌از عدم تفاوت معنی‌دار در بین دو گروه با درناژ بسته و کنترل از نظر تفاوت میزان ادم سوپراتیپ در تمامی بازه‌های زمانی بود. ادم پلک‌ها در بین دو گروه تفاوت معنی‌داری را در هیچ‌یک از روزهای ویزیت بعد از عمل نشان نداد. اکیموز پلک‌ها فقط در روز 14 بعد از عمل معنی‌دار شد به‌طوری‌که کاهش را در گروه درناژ در مقایسه با گروه کنترل نشان داد (03/0P=). مقایسه بین دو گروه از نظر اکیموز ناحیه پارانازال حاکی‌از تفاوت معنی‌دار بین دو گروه در روزهای هفت و 14 بعد از عمل بود به‌طوری‌که میزان اکیموز پارانازال در گروه با درناژ بسته کم‌تر از گروه کنترل بود (03/0P=).نتیجه‌گیری: کاهش قابل‌توجه اکیموز پلک‌ها در روز 14 و نیز کاهش موثر در ناحیه پارانازال و گونه‌ها در روز هفت و 14 بعد از عمل جراحی در استفاده از تیوب درناژ نشان داده شد. استفاده از تیوب درناژ در رینوپلاستی تاثیر معنی‌داری در کاهش ادم سوپراتیپ و پلک‌ها به‌دنبال نداشت.