مقایسه نتایج ترمیم لاپاروسکوپیک خارج پریتونئال و جراحی بهروش لیختن اشتاین در فتق اینگوینال
نوع مدرک
Textزبان مدرک
فارسیچکیده
زمینه و هدف: فتق ناحیه کشاله ران (اینگوینال) یک بیماری شایع در حوزه جراحی عمومی می‌باشد. روش‌های مختلف در ترمیم این فتق‌ها توصیف شده‌اند. در روش‌های نوین از مش صناعی جهت پوشاندن نقص موجود در دیواره استفاده می‌شود که شناخته‌شده‌ترین آن‌ها روش جراحی لیختن اشتاین می‌باشد. روش ترمیم لاپاروسکوپیک خارج صفاقی Totally Extraperitoneal Procedure روش جدیدتر در اصلاح فتق می‌باشد. هدف از این مطالعه مقایسه ترمیم باز فتق بهروش لیختن اشتاین با روش ترمیم لاپاروسکوپیک TEP و بررسی نتایج و عوارض این دو روش است. روش بررسی: از 50 بیمار مورد مطالعه، 25 بیمار جراحی لیختن اشتاین و 25 بیمار ترمیم لاپاروسکوپیک خارج صفاقی در فتق یک طرفه اولیه کشاله ران شدند. یافته‌های حین عمل ثبت و از طریق پرسشنامه پی‌گیری 12 ماهه بیماران از لحاظ مختلف انجام و مقایسه شدند. یافته‌ها: مدت زمان عمل جراحی و میزان عوارض ایجاد شده و فراوانی عود در دو گروه یکسان بوده‌اند، اما مدت بستری در بیمارستان و میزان درد پس از عمل و درد مزمن کشاله ران و زمان لازم جهت بازگشت به فعالیت روزمره به‌صورت معنی‌داری در بیماران عمل شده بهروش ترمیم لاپاروسکوپیک خارج صفاقی کمتر از بیماران عمل شده بهروش لیختن اشتاین بوده است. نتیجه‌گیری: می‌توان روش ترمیم لاپاروسکوپیک خارج صفاقی را یک روش مطمئن با نتایج مناسب و قابل قبول برای مبتلایان فتق دانست که اثرات قابل توجهی در بهبود کیفیت زندگی بیماران پس از عمل جراحی ترمیم فتق می‌گذارد. نتایج قابل قبول این روش جراحی مستلزم گذراندن منحنی یادگیری جراحی می‌باشد.
کلید واژگان
فتق کشاله رانلیختن اشتاین
TEP
مش صناعی
درد پس از عمل
عوارض
عود
شماره نشریه
3تاریخ نشر
2010-06-011389-03-11
ناشر
دانشگاه علوم پزشکی تهرانسازمان پدید آورنده
مرکز تحقیقات جراحی آندوسکوپی، گروه جراحی عمومی، دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهدمرکز تحقیقات جراحی آندوسکوپی، گروه جراحی عمومی، دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
شاپا
1683-17641735-7322
