نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorیوسفی, مسعودfa_IR
dc.contributor.authorپورمند, محمدرضاfa_IR
dc.contributor.authorشاهوردی, احمدرضاfa_IR
dc.contributor.authorامینی, محسنfa_IR
dc.contributor.authorامین هراتی, فرزانهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T23:15:35Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T23:15:36Z
dc.date.available1399-08-21T23:15:35Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T23:15:36Z
dc.date.issued2012-12-01en_US
dc.date.issued1391-09-11fa_IR
dc.identifier.citationیوسفی, مسعود, پورمند, محمدرضا, شاهوردی, احمدرضا, امینی, محسن, امین هراتی, فرزانه. (1391). بررسی حداقل غلظت مهاری رشد سیپروفلوکساسین در ترکیب با مشتقات هگزاهیدروکویینولین علیه استافیلوکوکوس اورئوس. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 70(9), 525-530.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-71-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/492712
dc.description.abstractزمینه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس شایع‌ترین عامل عفونت‌های بافت نرم و پوست در سراسر دنیا به‌شمار می‌آید. استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین مهم‌ترین عامل عفونت‌های بیمارستانی و کسب‌شده از جامعه به‌شمار می‌آید. نگرانی و هشدارهای زیادی در ارتباط با مقاومت این پاتوژن به آنتی‌بیوتیک‌های مختلف در سراسر جهان وجود دارد. از فلوروکویینولون‌ها به‌ویژه سیپروفلوکساسین برای درمان بیماری‌های ناشی از این پاتوژن به‌طور وسیعی استفاده می‌شود. بروز مقاومت به سیپروفلوکساسین در سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین در حال افزایش است. در مطالعه حاضر حداقل غلظت مهاری رشد سیپروفلوکساسین- هگزاهیدروکویینولین علیه استافیلوکوکوس اورئوس‌های مقاوم به متی‌سیلین و سیپروفلوکساسین مورد بررسی قرار گرفت.روش بررسی: سویه استافیلوکوکوس اورئوس با استفاده از روش‌های متداول میکروب‌شناسی بررسی شد. حساسیت سویه استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین و سیپروفلوکساسین با استفاده از روش دیسک دیفیوژن آگار مورد بررسی قرار گرفت. حداقل غلظت مهاری رشد سیپروفلوکساسین و مشتقات هگزاهیدروکویینولین و ترکیب آن‌ها به‌طور مجزا در سویه استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین و سیپروفلوکساسین با روش براث میکرودایلوشن تعیین گردید.یافته‌ها: میزان حداقل غلظت مهاری رشد سیپروفلوکساسین در مجاورت با مشتقات هگزاهیدروکویینولین در مقایسه با سیپروفلوکساسین به‌تنهایی در سویه استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین و سیپروفلوکساسین کاهش یافت.نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان می‌دهد که مشتقات هگزاهیدروکویینولین اثر ضد میکروبی سیپروفلوکساسین علیه سویه استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین و سیپروفلوکساسین را افزایش می‌دهند. در نتیجه شاید بتوان از آن‌ها به‌عنوان مهار کننده‌های آنتی‌بیوتیکی برای درمان ترکیبی استفاده کرد. این افزایش احتمالا به اثر مهاری مشتقات هگزاهیدروکویینولین روی بیان پمپ دفع آنتی‌بیوتیک سیپروفلوکساسین در باکتری مربوط باشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectاستافیلوکوکوس اورئوسfa_IR
dc.subjectسیپروفلوکساسینfa_IR
dc.subjectهگزاهیدروکویینولینfa_IR
dc.titleبررسی حداقل غلظت مهاری رشد سیپروفلوکساسین در ترکیب با مشتقات هگزاهیدروکویینولین علیه استافیلوکوکوس اورئوسfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentگروه پاتوبیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پاتوبیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات زیست فن آوری، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات زیست فن آوری، دانشگاه علوم پزشکی تهران،fa_IR
dc.contributor.departmentگروه پاتوبیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.citation.volume70
dc.citation.issue9
dc.citation.spage525
dc.citation.epage530


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد