سنگهای صفراوی داخل کبدی و معرفی یک مورد

Abstract

سنگهای صفراوی داخل کبدی ممکن است همراه و یا بدون وجود سنگهایی در مجاری صفراوی خارج کبدی دیده شوند این سنگها از هر نقطه نظر با سنگهای کولدوک و کیسه صفرا تفاوت داشته و سندرم جداگانه ای را تشکیل می دهند.سن شیوع پایین تر از سنگهای کیسه صفرا بوده و در افراد جوان بیشتر و در افراد فقیر جوامع شیوع دارد در حالی که سنگهای کیسه صفرا در سنین بالاتر و در افراد چاق و با تغذیه خوب دیده می شود.بیماری در جنوب شرقی آسیا و شرق دور فراوان تر دیده می شود.از علل تولید کننده بیماری انسداد در مجاری صفراوی عفونت در دستگاه صفراوی و اختلالات متابولیکی را می توان نام برد و ناهنجاری های مادرزادی مجاری صفراوی داخل کبدی در بسیاری موارد دیده شده است.از نظر ترکیب شیمیایی سنگ های صفراوی داخل کبدی از بیلیروبینات تشکیل شده و کلسیم کم دارند در حالی که سنگهای با مبدا کیسه صفرا بیشتر از کلسترول و کلسیم تشکیل شده اند از نظر آسیب شناسی کلاژنیک و آبسه کبد و سیروز صفراوی مشاهده می گردد و علل مرگ بیماران نیز نارسائی عمل کبد و آبسه کبد و پریتونیت می باشد.کیسه صفرا اغلب بزرگ است برعکس سنگهای کیسه صفرا که به علت عفونت مزمن کیسه قابل اتساع نیست.علائم بیماری شامل درد - تب ویرقان بوده و در موقع حملات بیماران علائم توکسیک و شوک نیز ظاهر می کنند و گاهی نیز تشخیص سنگ کولدوک به علت حرکت سنگها از کبد به مجاری خارج کبدی داده می شود و در موقع جراحی و با کولنژیوگرافی داخل وریدی و یا در موقع اتوپسی تشخیص سنگ داخل کبدی داده می شود.بالاخره سنگهای صفراوی داخل کبدی دوره طولانی داشته و دیر تشخیص داده شده و بعد از عمل جراحی و در آوردن سنگها که همیشه به طور قاطع امکانپذیر نیست عود بیماری یک قانون کلی می باشد مگر اینکه علل تولید کننده سنگها را پیدا نموده و درمان قطعی برای این بیماران انجام داد.