| dc.contributor.author | پاک‌نژاد, ام‌البنین | fa_IR |
| dc.contributor.author | امیری, خاطره | fa_IR |
| dc.contributor.author | پازوکی, مرضیه | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-21T23:13:52Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-11T23:13:53Z | |
| dc.date.available | 1399-08-21T23:13:52Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-11T23:13:53Z | |
| dc.date.issued | 2010-11-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1389-08-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | پاک‌نژاد, ام‌البنین, امیری, خاطره, پازوکی, مرضیه. (1389). بررسی ارزش بالینی نسبت FEF25-75/FVC در مقایسه با تست متاکولین در شناسایی موارد افزایش پاسخ‌دهی برونش. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 68(8), 473-480. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1683-1764 | |
| dc.identifier.issn | 1735-7322 | |
| dc.identifier.uri | http://tumj.tums.ac.ir/article-1-5654-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/492461 | |
| dc.description.abstract | زمینه و هدف: از آن جا که افزایش پاسخ‌دهی مجاری هوایی (BHR) Bronchial Hyperresponsiveness به عنوان یک ریسک فاکتور برای آسم و کاهش عملکرد ریه شناخته شده است تلاش‌ها به تشخیص افزایش پاسخ‌دهی مجاری هوایی معطوف شده است. هدف این مطالعه اندازه‌گیری ارتباط بین قطر مجاری هوایی در رابطه با سایز ریه (که با نسبت FEF25-75/FVC مشخص می‌شود) با افزایش پاسخ‌دهی مجاری هوایی (که با تست متاکولین تشخیص داده می‌شود) می‌باشد تا در صورت امکان یک حد تمایز برای نسبت FEF25-75/FVC با تست‌های متاکولین مثبت به‌دست آورده شود. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی نتایج تست متاکولین (MCT) و FEF25-75/FVC در بیمارستان دکتر شریعتی تهران در سال‌های 1389، 1388 در بیماران سرپایی مشکوک به آسم بررسی شد. تعداد افراد تحت مطالعه 376 نفر با سن بین 73-7 سال شامل (5/50%)190 مرد و (5/49%)186 زن با اسپیرومتری‌های نرمال یا دوپهلو (یعنی نرمال نبوده و معیارهای اسم راهم ندارد) بود. MCT مثبت با mg/ml4PC20≤ (مقداری از متاکولین که باعث افت 20 درصدی در FEV1 شود) مشخص می‌شد و ارزش FEF25-75/FVC برای تشخیص BHR در مقایسه با MCT (به عنوان استاندارد طلایی) با استفاده از حساسیت و ویژگی تعیین می‌شد. یافته‌ها: در (8/50%)191 بیمار نتیجه تست متاکولین مثبت و در 185 بیمار (2/49%) منفی بود. میانگین FEF25-75/FVC در موارد تست متاکولین مثبت (mg/ml4PC20≤) 27/0±86/0 و در موارد تست متاکولین منفی mg/ml16PC20≥ 28/0±91/0 بود (070/0p=). در تمام بیماران حساسیت و ویژگی FEF25-75/FVC برای پیش‌بینی نتایج تست متاکولین براساس حد تمایز 85/0 به ترتیب 1/57% و 2/60% بود و در بیماران دارای سابقه آلرژی براساس حد تمایز یک به ترتیب 5/87% و 7/70% به‌دست آمد. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد شاخص FEF25-75/FVC برای پیش‌بینی نتیجه تست متاکولین در بیماران انتخابی دارای آلرژی مفید باشد. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Tehran University Medical Journal | en_US |
| dc.subject | تست متاکولین | fa_IR |
| dc.subject | FEF25-75/FVC | fa_IR |
| dc.subject | اسپیرومتری | fa_IR |
| dc.title | بررسی ارزش بالینی نسبت FEF25-75/FVC در مقایسه با تست متاکولین در شناسایی موارد افزایش پاسخ‌دهی برونش | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | مقاله اصیل | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه بیماری‌های ریوی، بیمارستان دکتر شریعتی، دانشگاه علوم‌پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه داخلی، بیمارستان دکتر شریعتی، دانشگاه علوم‌پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه بیماری‌های ریوی، بیمارستان دکتر شریعتی، دانشگاه علوم‌پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 68 | |
| dc.citation.issue | 8 | |
| dc.citation.spage | 473 | |
| dc.citation.epage | 480 | |
