نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمنصور حسنیfa_IR
dc.contributor.authorعلیرضا ابراهیم سلطانیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T23:13:20Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T23:13:20Z
dc.date.available1399-08-21T23:13:20Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T23:13:20Z
dc.date.issued2003-07-01en_US
dc.date.issued1382-04-10fa_IR
dc.identifier.citationمنصور حسنی, علیرضا ابراهیم سلطانی. (1382). مقایسه روش های اینداکشن استنشاقی Single breath inhalation و Tidal volume technique با اینداکشن وریدی (نسدونال، ساکسینیل)، دانشگاه علوم پزشکی تهران، 1379. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 61(4), 281-285.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-1174-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/492373
dc.description.abstractمقدمه: اینداکشن از مهمترین قسمت های یک بیهوشی است که باید در آن اهدافی چون پایداری وضعیت همودینامیک، اینتوبیشن و در نهایت عبور از فازهای مختلف بیهوشی و رسیدن به فاز جراحی در بیهوشی دنبال می شود. انتخاب روش بیهوشی علی الخصوص در اطفال به مسائل مختلف شامل وضعیت اضطراب کودک، توانایی همکاری و ارتباط برقرار کردن (سن، وضعیت منتال، زبان)، معده پر یا خالی ارتباط دارد. روش های اینداکشن در اطفال شامل اینداکشن استنشاقی، اینداکشن عضلانی، اینداکشن وریدی، اینداکشن رکتال، می باشد. در بین این روش ها هرکدام مزایا و معایبی دارند ولی با تمام این مسائل روش استنشاقی از طرفداران بیشتری برخوردار است. در بین داروهای استنشاقی امروزه بر روی سووفلوران تاکید می گردد که بدلیل عوارضی است که برای هالوتان قائل هستند. ولی بعلت عدم دسترسی به سووفلوران در ایران بیشتر با هالوتان کار می شود و در این مطالعه ما سعی در بررسی عوارض اینداکشن استنشاقی با هالوتان به دو روش و مقایسه تن با روش معمولی اینداکشن وریدی داریم. مواد و روش ها: این مطالعه در سال 1379 بر روی 75 بیمار که با روش نمونه برداری تصادفی ساده و جدول اعداد تصادفی ساده در سه گروه 25 نفری تحت عناوین گروه هالوتان نیتروس، هالوتان اکسیژن و وریدی تقسیم شدند. متغیرهای مورد بررسی شامل فشار خون سیستولیک، ضربان قلب، زمان از بین رفتن رفلکس پلکی، زمان از بین رفتن تونوسیته عضلات فکی، زمان از بین رفتن رفلکس Hand grip، زمان منظم شده تنفس بدنبال لوله گذاری و شیوع عوارضی چون استفراغ، سرفه. لارنگواسپاسم، نگهداشتن تنفس، ترشح بزاق زیاد، سکسکه بودند. یافته ها و نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد که در اینداکشن با هالوتان 4% و نیتروس اکسید 60% و هالوتان، اکسیژن 100% (اینداکشن استنشاقی) سرعت منظم شده تنفس بدنبال اینداکشن و لوله گذاری نسبت به اینداکشن وریدی بیشتر می باشد هرچند که زمان از بین رفتن رفلکس Hand grip با P<0.01 و زمان شل شدن فک (P<0.05) بطور معنی داری کمتر می باشد ولی اختلاف زمان از بین رفتن رفلکس پلکی (P<0.1) بین گروه ها از نظر آماری معنی دار نمی باشد. ثبات قلبی عروقی در سه گروه دیده می شود و عوارض جانبی راه هوایی در هر سه گروه بسیار ناچیز می باشد و در هیچکدام از گروه ها افت اشباع اکسیژن خون شریانی به زیر 96% دیده نشد. در گروه اینداکشن استنشاقی اضطراب بیشتر دیده شد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.titleمقایسه روش های اینداکشن استنشاقی Single breath inhalation و Tidal volume technique با اینداکشن وریدی (نسدونال، ساکسینیل)، دانشگاه علوم پزشکی تهران، 1379fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume61
dc.citation.issue4
dc.citation.spage281
dc.citation.epage285


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد