نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorدانا, نسیمfa_IR
dc.contributor.authorصفوی, شیواfa_IR
dc.contributor.authorنیلی, نفیسهfa_IR
dc.contributor.authorسید طباطبایی, بدرالدین ابراهیمfa_IR
dc.contributor.authorحق جوی جوانمرد, شقایقfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T23:12:03Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T23:12:03Z
dc.date.available1399-08-21T23:12:03Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T23:12:03Z
dc.date.issued2014-09-01en_US
dc.date.issued1393-06-10fa_IR
dc.identifier.citationدانا, نسیم, صفوی, شیوا, نیلی, نفیسه, سید طباطبایی, بدرالدین ابراهیم, حق جوی جوانمرد, شقایق. (1393). بررسی ویژگی‌های بافت‌شناسی و بیوشیمیایی دیواره سرخرگ و سیاهرگ در بیماران کاندید جراحی بای‌پس کرونر. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 72(6), 379-388.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-6253-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/492182
dc.description.abstractزمینه و هدف: شکست پیوند در حال حاضر یک مشکل عمده در جراحی بای‌پس عروق کرونر است. تجزیه کلاژن و الاستین، فراوان‌ترین پروتئین‌های ماتریکس خارج سلولی دیواره عروق توسط ماتریکس متالوپروتئینازها (MMPs) منجر به بازآرایی ماتریکس خارج سلولی و در نتیجه تغییر ساختار دیواره عروق می‌شود. هدف این مطالعه مقایسه خصوصیات بافت‌شناسی و بیوشیمیایی سرخرگ و سیاهرگ مربوط به شکست پیوند بود. روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی در بیمارستان‌های قلب اصفهان طی تیر 1389 تا آذر 1390، بقایای عروق از عمل بای‌پس 80 بیمار جمع‌آوری شد و پس از یکنواخت‌‌سازی داده‌ها و حذف عوامل مخدوش‌کننده، نمونه‌های 11 بیمار مرد غیردیابتی بررسی شد. رگ‌های کاندید از نظر بافت‌شناسی، نسبت الاستین به کلاژن و میزان MMPs با سرخرگ آئورت مقایسه شدند. میزان MMP2,9، با استفاده از روش ژلاتین زایموگرافی تعیین و محتوای الاستین و کلاژن نمونه‌ها با روش‌ آنزیماتیک اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: میزان MMP-2 و MMP-9 فعال و غیرفعال در سرخرگ لیما (Left Internal Mammary Artery, LIMA) مشابه آئورت بود ولی میزان آنها در سرخرگ رادیال و ورید صافن به طور معنا‌داری بیشتر از آئورت بود. نسبت الاستین به کلاژن در سرخرگ لیما (15/1±92/1) شبیه آئورت (66/1±4/3) بود ولی این نسبت در ورید صافن (47/0±07/1) و شریان رادیال (39/0±14/1) به‌طور معناداری (02/0P=) از میزان آن در آئورت کمتر بود. پلاک آترواسکلروز در رادیال اکثر بیماران وجود داشت ولی در لیما فقط در یک مورد مشاهده شد. نتیجه‌گیری: وجود پلاک آترواسکلروزیس در رادیال و ضخیم بودن لایه اینتیما در ورید صافن در اکثر بیماران و همچنین پایین بودن نسبت الاستین به کلاژن و بالا بودن میزان آنزیم‌های ماتریکس متالوپروتئیناز در رادیال و ورید صافن می‌تواند منجر به شکست پیوند شود. نتایج این پژوهش استفاده از سرخرگ لیما را به‌عنوان مناسب‌ترین رگ کاندید برای عمل بای‌پس را تأیید می‌کند.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectعمل قلب بازfa_IR
dc.subjectماتریکس متالوپروتیینازهاfa_IR
dc.subjectشریان رادیالfa_IR
dc.subjectورید صافنfa_IR
dc.subjectشریان لیماfa_IR
dc.titleبررسی ویژگی‌های بافت‌شناسی و بیوشیمیایی دیواره سرخرگ و سیاهرگ در بیماران کاندید جراحی بای‌پس کرونرfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات فیزیولوژی کاربردی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه بیوتکنولوژی، دانشکده مهندسی کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات فیزیولوژی کاربردی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه بیوتکنولوژی، دانشکده مهندسی کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات فیزیولوژی کاربردی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهانfa_IR
dc.citation.volume72
dc.citation.issue6
dc.citation.spage379
dc.citation.epage388


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد