نمایش مختصر رکورد

ارزیابی هیستوپاتولوژی و هیستومورفومتری تاثیر آتورواستاتین بر ترمیم نقیصه تجربی ایجاد شده در استخوان متراکم ران موش صحرایی

dc.contributor.authorموسوی, غفورfa_IR
dc.contributor.authorمهاجری, داریوشfa_IR
dc.contributor.authorرضایی, علیfa_IR
dc.contributor.authorولیلو, محمدرضاfa_IR
dc.contributor.authorعلی محمدی, آرمانfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T23:11:03Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T23:11:03Z
dc.date.available1399-08-21T23:11:03Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T23:11:03Z
dc.date.issued2012-05-01en_US
dc.date.issued1391-02-12fa_IR
dc.identifier.citationموسوی, غفور, مهاجری, داریوش, رضایی, علی, ولیلو, محمدرضا, علی محمدی, آرمان. (1391). ارزیابی هیستوپاتولوژی و هیستومورفومتری تاثیر آتورواستاتین بر ترمیم نقیصه تجربی ایجاد شده در استخوان متراکم ران موش صحرایی. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 70(2), 78-85.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-141-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/492033
dc.description.abstractزمینه و هدف: ترمیم استخوان، یکی از مسایل چالش‌برانگیز جراحان از زمان‌های دور بوده است. داروهای استاتینی به عنوان پایین آورنده کلسترول خون دارای اثرات مفید در ترمیم استخوان می‌باشند. هدف این مطالعه ارزیابی تاثیر آتورواستاتین بر روند استخوان‌سازی در نقیصه تجربی ایجاد شده در استخوان متراکم فمور موش صحرایی می‌باشد. روش بررسی: این مطالعه تجربی آزمایشگاهی بر روی 30 سر موش صحرایی نر نژاد SD انجام شد. موش‌ها به صورت تصادفی به سه گروه (آزمایش و شاهد) تقسیم شدند. پس از القای بیهوشی، سوراخی به قطر دو میلی‌متر در عرض استخوان ران ایجاد شد. گروه شاهد یک میلی‌لیتر سرم فیزیولوژی و گروه‌های آزمایش یک و دو به ترتیب 10 و 20 میلی‌گرم به ازای کیلوگرم آتورواستاتین به صورت خوراکی دریافت نمودند. 45 روز بعد، موش‌ها آسان کشی شده و مقاطع هیستوپاتولوژیک از محل نقیصه تهیه و مورد ارزیابی هیستوپاتولوژی و هیستومورفومتری قرار گرفت. یافته‌ها: در گروه شاهد محل نقیصه توسط استخوان نابالغ به همراه فضاهایی از مغز استخوان پر شده بود و استخوان‌سازی ضعیفی در محل نقیصه قابل مشاهده بود. در گروه‌های آزمایش، مقادیر فراوان استئوبلاست به همراه تعداد زیادی ترابکول‌های استخوانی جوان قابل مشاهده بود که سازمان یافته به نظر می‌رسیدند. نتایج ارزیابی هیستومورفومتری نشان داد که آتورواستاتین دارای تاثیر معنی‌داری در التیام استخوان در گروه‌های مورد آزمایش دوم و سوم نسبت به گروه شاهد می‌باشد (0001/0P<)، ارزیابی نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که آتورواستاتین با دوز بالا در گروه سوم دارای تاثیر معنی‌داری نسبت به گروه دوم می‌باشد (0001/0P<). نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که آتورواستاتین قادر به تحریک استخوان‌سازی در موش صحرایی می‌باشدfa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectآتورواستاتینfa_IR
dc.subjectالتیام استخوانfa_IR
dc.subjectموش صحراییfa_IR
dc.subjectهیستوپاتولوژیfa_IR
dc.subjectهیستومورفومتریfa_IR
dc.titleارزیابی هیستوپاتولوژی و هیستومورفومتری تاثیر آتورواستاتین بر ترمیم نقیصه تجربی ایجاد شده در استخوان متراکم ران موش صحراییfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentدانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentگروه دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شبسترfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریزfa_IR
dc.citation.volume70
dc.citation.issue2
dc.citation.spage78
dc.citation.epage85


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد