پنومونی آبله مرغانی نوزادی، درمان با جایگزین نمودن سورفاکتانت
نوع مدرک
Textگزارش موردي
زبان مدرک
فارسیچکیده
زمینه و هدف: آبله‌مرغان نوزادی، ثانوی به عفونت حواشی تولد در مادر می‌باشد که در صورت عدم درمان در 30% موارد خطر مرگ به‌دنبال دارد. درمان شامل ایزولاسیون و تجویز آسیکلوویر و ایمیون گلوبولین داخل وریدی است. هدف از گزارش این مورد، درمان نارسایی تنفسی ناشی از آبله‌مرغان با سورفاکتانت است.
معرفی بیمار: نوزاد پسر هفت روزه‌ای است که به‌دلیل دیسترس تنفسی و ضایعات منتشر پاپولووزیکولر در بیمارستان کودکان امیرکلا بابل در اردیبهشت 1391 بستری شد. مادر وی چهار روز پیش از زایمان سابقه آبله‌مرغان داشت. آسیکلوویر و آنتی‌بیوتیک‌های وریدی برای وی شروع شد. روز دوم بستری به‌دلیل پنومونی شدید و نارسایی تنفسی اینتوبه شد و به ونتیلاتور متصل گردید و سورفاکتانت داخل تراشه در دو دوز مجزا به‌دلیل نیاز به تنظیم بالای ونتیلاتور تجویز شد. نوزاد پس از 14 روز با حال عمومی خوب ترخیص شد.
نتیجه‌گیری: تجویز سورفاکتانت در نارسایی تنفسی ناشی از پنومونی آبله‌مرغان می‌تواند در درمان نارسایی تنفسی آنها مفید باشد.
کلید واژگان
نوزادآبلهمرغان
پنومونی
سورفاکتانت
تهویه مکانیکی
شماره نشریه
9تاریخ نشر
2015-12-011394-09-10
ناشر
دانشگاه علوم پزشکی تهرانسازمان پدید آورنده
مرکز تحقیقات بیماری‌های غیرواگیر کودکان، بخش اطفال، بیمارستان کودکان امیرکلا، دانشگاه علوم پزشکی بابلمرکز تحقیقات بیماری‌های غیرواگیر کودکان، بخش اطفال، بیمارستان کودکان امیرکلا، دانشگاه علوم پزشکی بابل
مرکز تحقیقات بیماری‌های غیرواگیر کودکان، بخش اطفال، بیمارستان کودکان امیرکلا، دانشگاه علوم پزشکی بابل
مرکز تحقیقات بیماری‌های غیرواگیر کودکان، بخش اطفال، بیمارستان کودکان امیرکلا، دانشگاه علوم پزشکی بابل
مرکز تحقیقات بیماری‌های غیرواگیر کودکان، بخش اطفال، بیمارستان کودکان امیرکلا، دانشگاه علوم پزشکی بابل
مرکز تحقیقات بیماری‌های غیرواگیر کودکان، بخش اطفال، بیمارستان کودکان امیرکلا، دانشگاه علوم پزشکی بابل
مرکز تحقیقات بیماری‌های غیرواگیر کودکان، بخش اطفال، بیمارستان کودکان امیرکلا، دانشگاه علوم پزشکی بابل
شاپا
1683-17641735-7322
