نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorلطیفی, نوراحمدfa_IR
dc.contributor.authorرضوانی, نویدfa_IR
dc.contributor.authorفاطمی, محمدجوادfa_IR
dc.contributor.authorنوریان, مجیدfa_IR
dc.contributor.authorعراقی, شیرینfa_IR
dc.contributor.authorباقری, تورانfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T23:09:46Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T23:09:46Z
dc.date.available1399-08-21T23:09:46Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T23:09:46Z
dc.date.issued2016-02-01en_US
dc.date.issued1394-11-12fa_IR
dc.identifier.citationلطیفی, نوراحمد, رضوانی, نوید, فاطمی, محمدجواد, نوریان, مجید, عراقی, شیرین, باقری, توران. (1394). تأثیر پلاسمای غنی شده با پلاکت و فیبرین غنی شده با پلاکت بر بقای پیوند پوستی در موش‌های صحرایی نر. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 73(11), 767-777.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-7188-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/491848
dc.description.abstractزمینه و هدف: بقای گرفت در محل آسیب از مشکلات بزرگ جراحی‌های ترمیمی به‌حساب می‌آید. هدف ما در این مطالعه بررسی اثرات درمانی پلاسمای غنی شده با پلاکت و فیبرین غنی شده با پلاکت بر بقای پیوند پوستی تمام ضخامت اتولوگ، در موش‌های صحرایی نر بود. روش بررسی: این مطالعه تجربی در اردیبهشت ماه 1394 در آزمایشگاه حیوانات بیمارستان حضرت فاطمه (س) تهران انجام شد. 36 راس موش صحرایی نر نژاد اسپراگرداولی (محدوده وزنی gr 250-300) پس از بیهوشی به سه گروه تقسیم شده و پس از برداشتن پوست در گروه اول پلاسمای غنی شده با پلاکت، گروه دوم فیبرین غنی شده با پلاکت و گروه سوم نرمال سالین تزریق شد. 28 روز پس از جراحی، بررسی میکروسکوپی (میزان آنژیوژنز) و ماکروسکوپی (مساحت ناحیه نکروز) از نمونه‌ها به‌عمل آمد. یافته‌ها: نتایج نشان دادند اختلاف معناداری در مساحت ناحیه نکروز بین گروه کنترل و گروه پلاسمای غنی شده با پلاکت وجود نداشت. درصد ناحیه‌ی نکروز در حیوانات تحت درمان با فیبرین غنی شده با پلاکت به‌طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود (0001/0P=) اختلاف معناداری در دانسیته‌ی عروقی بین گروه کنترل و گروه پلاسمای غنی شده با پلاکت وجود نداشت، در حالی که در حیوانات تحت درمان با فیبرین غنی شده با پلاکت دانسیته‌ی عروقی به‌طور معناداری از گروه کنترل کمتر بود (002/0P=). نتیجه‌گیری: استفاده از پلاسمای غنی شده با پلاکت اتولوگ می‌تواند بر تسریع التیام آسیب بافت نرم و افزایش بقای گرفت مؤثر باشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectپلاسمای غنی شده با پلاکتfa_IR
dc.subjectفیبرین غنی شده با پلاکتfa_IR
dc.subjectپیوند پوستfa_IR
dc.subjectمیزان بقاfa_IR
dc.subjectموش صحراییfa_IR
dc.titleتأثیر پلاسمای غنی شده با پلاکت و فیبرین غنی شده با پلاکت بر بقای پیوند پوستی در موش‌های صحرایی نرfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentگروه جراحی پلاستیک و ترمیمی، بیمارستان حضرت فاطمه (س)، دانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه جراحی پلاستیک و ترمیمی، بیمارستان حضرت فاطمه (س)، دانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه جراحی پلاستیک و ترمیمی، مرکز تحقیقات سوختگی، دانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پاتولوژی مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی امام حسین (ع)، دانشگاه علوم پزشکی شاهرودfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پرستاری، مرکز تحقیقات سوختگی و بیمارستان حضرت فاطمه (س)، دانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پرستاری، مرکز تحقیقات سوختگی و بیمارستان حضرت فاطمه (س)، دانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.citation.volume73
dc.citation.issue11
dc.citation.spage767
dc.citation.epage777


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد