نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorشریعت محرری, رضاfa_IR
dc.contributor.authorپورفخر, پژمانfa_IR
dc.contributor.authorخاجوی, محمدرضاfa_IR
dc.contributor.authorاعتضادی, فرهادfa_IR
dc.contributor.authorنجفی, اتابکfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T23:09:24Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T23:09:24Z
dc.date.available1399-08-21T23:09:24Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T23:09:24Z
dc.date.issued2014-10-01en_US
dc.date.issued1393-07-09fa_IR
dc.identifier.citationشریعت محرری, رضا, پورفخر, پژمان, خاجوی, محمدرضا, اعتضادی, فرهاد, نجفی, اتابک. (1393). بررسی عوامل خطر بروز برادیکاردی تحت بیهوشی عمومی در جراحی‌های معده. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 72(7), 480-485.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-6287-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/491792
dc.description.abstractزمینه و هدف: متخصصان بیهوشی گاهی اوقات با کاهش ضربان قلب در حین عمل جراحی معده مواجه هستند و این پدیده را به‌عنوان یک رفلکس واگ در نظر می‌گیرند. هدف از این مطالعه، یافتن عوامل خطر حین بیهوشی برای کاهش ضربان قلب در اعمال جراحی معده و پیشگیری از عوارض خطرناک آن بود. روش بررسی: در این مطالعه گذشته‌نگر، 50 بیمار که تحت عمل جراحی معده از مهرماه 1388 تا مهرماه 1392 در بیمارستان سینا دچار برادیکاردی شده‌اند و القای بیهوشی با پروپوفول یا تیوپنتال سدیم و نگهداری بیهوشی آنها توسط ایزوفلوران و پروپوفول بوده است وارد مطالعه شدند. سن، جنس، بیماری زمینه‌ای، سابقه مصرف داروها، کموتراپی، نوع عمل جراحی، نوسان ضربان قلب و زمان وقوع برادیکاردی و عوارض ناشی از آن در طی یک دوره چهارساله بررسی شد. یافته‌ها: تعداد 50 بیمار، 31 مرد و 19 بیمار خانم وارد مطالعه شدند. متوسط سن بیماران 3/8±48 سال بود. نوع عمل جراحی بیماران گاسترکتومی و گاستروژوژنوستومی بود. متوسط زمان بروز برادیکاردی 5/3±5/24 دقیقه پس از برش جراحی بود. اکثر موارد برادیکاردی خفیف تا متوسط بود. هیچ رابطه‌ای بین نوع داروی بیهوشی، سن و جنس بیماران و بروز برادیکاردی در حین عمل جراحی یافت نشد. از عوامل خطر برادیکاردی، دیابت در هفت بیمار، مصرف بتابلوکر در 17 بیمار مشاهده شد در سه مورد آسیستول مشاهده شد که سابقه کانسر معده و کموتراپی داشتند. نتیجه‌گیری: سابقه کانسر معده و کموتراپی از عوامل خطر در بروز برادیکاردی شدید و آسیستول بود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectبیهوشی عمومیfa_IR
dc.subjectبرادیکاردی رفلکسیfa_IR
dc.subjectآسیستولfa_IR
dc.subjectعمل جراحی معدهfa_IR
dc.titleبررسی عوامل خطر بروز برادیکاردی تحت بیهوشی عمومی در جراحی‌های معدهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentگروه بیهوشی، بیمارستان سینا، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه بیهوشی، بیمارستان سینا، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه بیهوشی، بیمارستان سینا، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه بیهوشی، بیمارستان سینا، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه بیهوشی، بیمارستان سینا، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.citation.volume72
dc.citation.issue7
dc.citation.spage480
dc.citation.epage485


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد