نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorسعادت زاده, حسینfa_IR
dc.contributor.authorبهادری, پرویزfa_IR
dc.contributor.authorنوید حمیدی, عبدالحسینfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T23:09:20Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T23:09:20Z
dc.date.available1399-08-21T23:09:20Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T23:09:20Z
dc.date.issued1972-04-01en_US
dc.date.issued1351-01-12fa_IR
dc.identifier.citationسعادت زاده, حسین, بهادری, پرویز, نوید حمیدی, عبدالحسین. (1351). لیستریوز و مواردی از آن در ایران. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 29(7), 289-293.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-2205-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/491782
dc.description.abstractلیستریا منوسیتوژن عامل عفونی و مشترک بین انسان و حیوانات است که از راه تماس مستقیم و با مصرف فرآورده های حیوانی به انسان سرایت می کند و به صور مختلف عوارض و علائم آن تظاهر می نماید که از همه مهمتر سقط زنان حامله و یا مرگ و میر جنین و نوزادان است. راه تشخیص این بیماری یافتن عامل میکربی است ولی در مواردی که این کار ممکن نباشد می توان با تجسس آنتی کرهای سرمی تا حدی به تشخیص بیماری رسید. در مدت هفت سال مطالعه روی 500 بیمار نتایج زیر را به دست آورده ایم:در 210 مورد سقط که فقط یک بار نزد زنها پیش آمده بود (4%) و در 20 مورد که بیش از یک بار سقط دیده شده بود(5/12%) در سرم خود آنتی کرهای لیستریائی را نشان دادند. در بقیه بیماران که به علت نازائی و یا عوارض حاد عفونی مشکوک به لیستریا مراجعه نموده بودند آنتیکرلیستریا را نیافتیم.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.titleلیستریوز و مواردی از آن در ایرانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume29
dc.citation.issue7
dc.citation.spage289
dc.citation.epage293


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد