درمان کدورت های قرنیه با استفاده از لیزر اکسایمر

Abstract

PTK) Phototherapeutic Keratectomy) یعنی استفاده از لیزر در درمان بیماریهای قرنیه. علت استفاده از لیزر در این موارد به علت خصوصیت خاص لیزر اکسایمر است که می تواند دقیقا مقادیر خاصی از نسج قرنیه را با ظرافت بسیار بردارد. PTK را می توان جایگزین روش های تهاجمی تر مانند پیوند قرنیه نمود. سه گروه از بیماران شامل کدورتهای قرنیه، سطح نامنظم قرنیه و اروزیونهای مکرر جهت PTK انتخاب می شوند. بیماران ایده ال جهت لیزر شامل اسکارهای هموژن (مثل دیستروفیها) و اسکارهای محدود به 100 میکرون قدام قرنیه می باشند. در مطالعه حاضر مقایسه عمل 11 چشم مبتلا به اسکارهای قرنیه ناشی از دیستروفیهای ناشی از قرنیه، اسکار ناشی از عمل ناخنک، تراخم و سندروم اروزیون مکرر در سالهای 73 و 74 مورد بررسی قرار گرفته است. میانگین سنی بیماران 32 سال بود. با استفاده از لیزر، دید بدون تصحیح بیماران به طور میانگین کمتر از یک خط و دید با تصحیح بیشتر از 3 خط افزایش یافت. میانگین میزان افزایش هیپروپی 1/5 دیوپتر یک ماه بعد و 1 دیوپتر یک سال بعد از عمل بدست آمد و در تمامی بیماران کدورت قرنیه کاهش یافت. در 2 بیمار سیلندر بیش از یک دیوپتر ایجاد گردید اما بطور میانگین میزان سلیندر بیماران تغییر قابل توجهی ننمود. یک بیمار مبتلا به اروزیون مکرر که به هیچ درمانی پاسخ نداده بود تا یک سال بعد از عمل هیچ شکایتی نداشت. در طی مدت پیگیری بیماران، هیچ بیماری دچار کاهش دید نشد و نیازی به اعمال جراحی پیوند پیدا نکرد.