مقایسه اثرات هموستاتیک اتوترانسفوزیون و ترانس آمین در جراحی بای پس کرونر قلب، بیمارستان شریعتی، 1380

Abstract

مقدمه: یکی از مشکلات رایج بعد از اعمال جراحی قلب، بروز سندرم های هموراژیک می باشد که علاوه بر افزایش نیاز به تزریق خون آلوژنیک و فرآورده های آن، موجب طولانی شدن مدت بستری بیمار در بیمارستان بعلت بروز عوارض جراحی نیز می گردد. اقدامات متعددی جهت کاهش بروز سندرم های هموراژیک بعد از جراحی بعمل آمده است. مواد و روش ها: در این مطالعه، اثرات هموستاتیک اتوترانسفوزیون و ترانس آمین در جراحی های بای پس کرونر قلب با استفاده از پمپ بر روی 200 بیمار بصورت آینده نگر، تصادفی و Double-blind مورد بررسی قرار گرفته است. در یک گروه اتوترانسفوزیون و در گروه دوم بیماران ترانس آمین تزریق شده است. یافته ها: میانگین حجم کلی درناژ در گروه اول cc 200±1100 و در گروه دوم cc 200±550 بود که تفاوت معنی دار (P<0.01) است. هفتاد و دو درصد بیماران گروه اول و 65% بیماران گروه دوم ترانسفوزیون شده اند. میزان تزریق خون کامل در گروه اول 2.82 واحد به ازای هر بیمار ترانسفوزیون شده در مقایسه با 1.93 واحد به ازای هر بیمار ترانسفوزیون شده بوده است (P<0.01) و میزان تجویز FFP در گروه اول و دوم بترتیب 3.08 و 2.38 به ازای هر بیمار ترانسفوزیون شده است. اختلاف بارز در مدت زمان بستری در ICU مشاهده می شود که در گروه اول متوسط 1.2 روز و در گروه دوم 0.8 روز است (P<0.01). مدت بستری در بیمارستان نیز در گروه اول حدود 7 روز و در گروه دوم 6 روز بوده است. عوارض عمل جراحی از قبیل خونریزی منتج به جراحی مجدد، نارسایی گذرای کلیه و آمبولی ریه در گروه دریافت کننده اتوترانسفوزیون مشاهده گردید. نتیجه گیری و توصیه ها: باتوجه به قیمت ارزان ترانس آمین و کارآیی بالای آن توصیه می شود، از این دارو در اعمال جراحی بزرگ بخصوص جراحی قلب جهت کاهش عوارض جراحی و نیاز به ترانسفوزیون استفاده شود که البته همچنین مدت زمان بستری بیمار نیز در ICU بیمارستان کاهش می یابد که از نظر اقتصادی Cost-efficacy با ارزش می باشد.