نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorداریوش فهیمیfa_IR
dc.contributor.authorناهیده خسروشاهیfa_IR
dc.contributor.authorسیدمهدی آل حسینfa_IR
dc.contributor.authorمجید امین نژادfa_IR
dc.contributor.authorمجتبی انصاریfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T23:08:31Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T23:08:31Z
dc.date.available1399-08-21T23:08:31Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T23:08:31Z
dc.date.issued2003-09-01en_US
dc.date.issued1382-06-10fa_IR
dc.identifier.citationداریوش فهیمی, ناهیده خسروشاهی, سیدمهدی آل حسین, مجید امین نژاد, مجتبی انصاری. (1382). مقایسه یافته های اسکن DMSA و VCUG یا (Dimercaptosuccinic acid & Voiding cystourethrographic) در عفونت ادراری، بیمارستان بهرامی، 77-1374. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 61(6), 434-438.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-1150-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/491670
dc.description.abstractمقدمه: پیلونفریت حاد یکی از شایعترین عفونت های باکتریال در کودکان است که ممکن است منجر به صدمه کلیوی شود. ریفلاکس وزیکواورترال یک فاکتور مهم آسیب نسج کلیه است ولی تنها عامل نیست. مواد و روش ها: این مطالعه، بمنظور تعیین رابطه بین یافته های اسکن DMSA و VCUG که یک تا دو هفته پس از اتمام درمان انجام شده بود و در صورتیکه اسکن اول یافته مثبتی داشت، اسکن دوم شش ماه بعد انجام شده بود، صورت پذیرفت. درجه ریفلاکس براساس طبقه بندی جهانی ریفلاکس تعیین گردید (گرید I تا V). وجود یک یا چند نقطه کاهش جذب ماده رادیواکتیو توسط قشر کلیه در اسکن DMSA یافته مثبت تلقی شد (نقص کورتیکال). درصورتیکه این کاهش جذب در اسکن دوم نیز باقی مانده بود به آن اسکار گفته شد. یافته ها: نقص کورتیکال و ریفلاکس بترتیب در 42 واحد کلیه (42%) و 26 واحد کلیه (26%) مشاهده شد. از 26 واحد کلیه دارای ریفلاکس 14 واحد نقص کورتیکال در اسکن اول داشتند (54%) و 12 واحد دیگر اسکن طبیعی داشتند. از 74 واحد کلیه بدون ریفلاکس 28 واحد نقص کورتیکال داشتند (38%) و 46 واحد اسکن طبیعی داشتند (P=0.15). اسکار در 25 واحد کلیه (از 42 واحد کلیه که در اسکن اول نقص کورتیکال داشتند) مشاهده شد (62%). نتیجه گیری و توصیه ها: بنابراین بنظر می رسد انجام VCUG بتنهایی نمی تواند برای ارزیابی کلیه های در معرض خطر اسکار بدنبال پیلونفریت حاد کافی باشد و اسکن DMSA ممکن است اطلاعات تکمیلی در این زمینه فراهم سازد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.titleمقایسه یافته های اسکن DMSA و VCUG یا (Dimercaptosuccinic acid & Voiding cystourethrographic) در عفونت ادراری، بیمارستان بهرامی، 77-1374fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume61
dc.citation.issue6
dc.citation.spage434
dc.citation.epage438


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد