مقایسه تاثیر تنفس تند و نور متناوب در تغییر الکتروانسفالوگرام انواع صرع در ایران

Abstract

به منظور مقایسه درجه تاثیر دو طریقه فعال کننده تنفس تند (3) و نور متناوب (4) در EEG انواع صرع در ایران 170 بیمار را که از نظر بالینی و الکتروانسفالوگرافی تشخیص صرع در آنها مسلم گردید تحت تحقیق قرار دادیم: 1- تعداد موارد صرع بزرگ کانونی در حدود نصف موارد صرع بزرگ بدون کانون بود. اهمیت این موضوع از نظر فیزیوپاتوژنی و درمان بحث گردید. 2- بطور کلی EEG در حال استراحت و پس از فعال کردن بدو طریقه فوق در 4/76% موارد غیر طبیعی بود طریقه تنفس تند بیشتر از دو برابر نور متناوب موجب فعال شدن EEG گردید و بنابراین طریقه اول نسبت به دومی بطور کلی تاثیر بیشتری داشته است. اثر تنفس تند در صرع پسیکوموتور و صرع بزرگ بیشتر از نوع کوچک بود در صورتیکه اثر نور متناوب در صرع کوچک از دو نوع دیگر بیشتر بود. 3- در 8/15% از مواردی که EEG حال استراحت غیر طبیعی بود تنفس تند موجب طبیعی شدن EEG گردید که درباره مکانیسم احتمالی آن بحث گردید. روشن ساختن مکانیسم تغییرات EEG در تنفس تند و ارتباط آن با تغییرات شیمیائی خون محتاج به ادامه این تحقیقات است.4- در 5/10% تعداد کل مصروعین مورد آزمایش ما واکنش وقفه به نور رآکسیون د آرت (1) منفی بود که درباره مکانیسم آن نیز دو نظریه پسیکوفیزیولوژیک و پاتولوژیک عرضه شد.