نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorیارندی, فریباfa_IR
dc.contributor.authorشیرعلی, الهامfa_IR
dc.contributor.authorافتخار, زهراfa_IR
dc.contributor.authorخزاعی‌پور, زهراfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T23:07:40Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T23:07:40Z
dc.date.available1399-08-21T23:07:40Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T23:07:40Z
dc.date.issued2010-12-01en_US
dc.date.issued1389-09-10fa_IR
dc.identifier.citationیارندی, فریبا, شیرعلی, الهام, افتخار, زهرا, خزاعی‌پور, زهرا. (1389). نقش گیرنده‌های هورمونی استروژن و پروژسترون در درمان کنسرواتیو آدنوکارسینوم خوب تمایزیافته اندومتر مرحله Ia با مژسترول استات. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 68(9), 541-546.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-315-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/491546
dc.description.abstract800x600 زمینه و هدف: جراحی درمان موثر و اصلی در مراحل اولیه بیماری کارسینوم اندومتر است ولی درصورت ضرورت حفظ باروری، درمان‌های هورمونی (پروژستین‌ها) بررسی شده‌است. هدف این مطالعه بررسی اثر مژسترول استات در درمان آدنوکارسینوم اندومتر و ارتباط آن با گیرنده هورمونی می‌باشد. روش بررسی: مطالعه از نوع مداخله‌ای بدون شاهد در 16 خانم سنین قبل از یائسگی با پاتولوژی آدنوکارسینوم خوب تمایز یافته مرحله I مراجعه‌کننده به بیمارستان زنان (میرزا کوچک‌خان)، در فاصله سال‌های 88-1378 است. درمان با mg/d160 مژسترول استات شروع شد. سپس با mg/d320 در افرادی که به‌درمان پاسخ ندادند ادامه یافت. بیماران با کورتاژ تشخیصی و هیستروسکوپی پی‌گیری شدند. بیمارانی که به درمان پاسخ دادند، جهت IVF معرفی و سه ماه پی‌گیری شدند. یافته‌ها: از 9 بیماری که از فاز اول مطالعه پی‌گیری شدند، چهار مورد (25%) حامله و در نهایت هشت بیمار هیسترکتومی همراه با برداشتن دو طرفه تخمدان شدند و تنها یک بیمار تحت درمان مجدد است و از هفت بیماری که از فاز دوم مطالعه پی‌گیری شدند، پنج بیمار تحت درمان (سه نفر معرفی به IVF و دو نفر درمان مرحله دوم)، یک بیمار هیسترکتومی همراه با برداشتن دو طرفه تخمدان شد و یک بیمار به‌دلیل نازایی همسر از مطالعه خارج شده است. همه موارد گیرنده پروژسترون داشتند. تنها یک مورد گیرنده استروژن منفی بود. نتیجه‌گیری: استفاده از درمان با پروژستین برای درمان سرطان اندومتر خوب تمایزیافته اولیه باید با احتیاط صورت گیرد و نیاز به بررسی بسیار دقیق بالینی پیش و پس از درمان دارد. بررسی اثر گیرنده‌ها در پاسخ به درمان، نیاز به مطالعات بیشتر با حجم نمونه بالاتر دارد. Normal 0 false false false EN-GB X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal" mso-tstyle-rowband-size:0 mso-tstyle-colband-size:0 mso-style-noshow:yes mso-style-priority:99 mso-style-parent:"" mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt mso-para-margin:0cm mso-para-margin-bottom:.0001pt mso-pagination:widow-orphan font-size:10.0pt font-family:"Times New Roman","serif"}fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectآدنوکارسینومای اندومترfa_IR
dc.subjectخوب تمایزیافتهfa_IR
dc.subjectمژسترول استاتfa_IR
dc.subjectگیرنده پروژسترونfa_IR
dc.subjectگیرنده استروژنfa_IR
dc.titleنقش گیرنده‌های هورمونی استروژن و پروژسترون در درمان کنسرواتیو آدنوکارسینوم خوب تمایزیافته اندومتر مرحله Ia با مژسترول استاتfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentگروه زنان و مامایی، بیمارستان زنان دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه زنان و مامایی، بیمارستان زنان دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه زنان و مامایی، بیمارستان زنان دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentمتخصص پزشکی اجتماعی، حوزه پژوهشی مجتمع بیمارستان امام خمینی دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.citation.volume68
dc.citation.issue9
dc.citation.spage541
dc.citation.epage546


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد