نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمرادی تبریز, هدیهfa_IR
dc.contributor.authorالفتی, گلرخfa_IR
dc.contributor.authorاحمدی, علیfa_IR
dc.contributor.authorنیکی, فرزانهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T23:07:31Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T23:07:32Z
dc.date.available1399-08-21T23:07:31Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T23:07:32Z
dc.date.issued2012-07-01en_US
dc.date.issued1391-04-11fa_IR
dc.identifier.citationمرادی تبریز, هدیه, الفتی, گلرخ, احمدی, علی, نیکی, فرزانه. (1391). بررسی بروز مارکر سیکلواکسیژناز-2 به روش ایمونوهیستوشیمی در تومورهای ترانزیشنال مثانه. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 70(4), 228-235.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-123-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/491527
dc.description.abstractزمینه و هدف: شایع‌ترین نوع سرطان مثانه، تومور سلول ترانزیشنال می‌باشد. سیکلواکسیژناز-2 (COX-2)، آنزیم کلیدی تولید پروستاگلاندین‌ها، به‌عنوان یک مولکول جدید برای درمان هدف‌مند در این تومور معرفی شده است. در این تحقیق، به بررسی بروز این مارکر در تومورهای ترانزیشنال مثانه و ارزیابی ارتباط آن با شاخص‌های بالینی- پاتولوژیکی از جمله درجه و مرحله تومور پرداختیم. روش بررسی: این مطالعه مقطعی، طی سال‌های 1385 تا 1390 در بخش پاتولوژی بیمارستان سینا تهران انجام گرفت. گزارشات پاتولوژی بیماران با تشخیص قطعی تومور ترانزیشنال مثانه که تحت عمل برداشتن از طریق پیشابراه قرارگرفته بودند، بازبینی و 40 بیمار انتخاب گردید. سپس بلوک‌های پارافینی آن‌ها از نظر بروز COX-2 به روش ایمونوهیستوشیمی مورد ارزیابی قرار گرفت. رنگ‌پذیری بیش‌تر از 5% سلول‌های توموری به عنوان بروز مثبت در نظر گرفته شد. یافته‌ها: COX-2 در 5/52% بیماران بروز یافت. تومورهای با درجه بدخیمی بالا بروز بالاتری از این مارکر را نسبت به دیگر درجات تومور نشان دادند (5/87%) و اختلاف معنی‌داری بین درجات مختلف تومور از نظر بروز COX-2 وجود داشت (0001/0>P). سن بیماران هم با این مارکر مرتبط بود (03/0=P). بالعکس، این مارکر با متغیرهایی از جمله جنس، تهاجم لنفاتیک و مرحله تومور ارتباط معنی‌داری نداشت (05/0<P). به علاوه در هیچ‌یک از بیماران تهاجم عروقی و دور عصبی یافت نشد. نتیجه‌گیری: مارکر COX-2 در بیش از نیمی از بیماران ما دیده شد و ارتباط واضحی با تمایز تومور داشت. بنابراین این مولکول ممکن است یک مارکر توموری مفید در ارزیابی تومورهای مثانه باشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectسیکلواکسیژنازfa_IR
dc.subjectایمونوهیستوشیمیfa_IR
dc.subjectتومور سلول ترانزیشنالfa_IR
dc.subjectمثانهfa_IR
dc.titleبررسی بروز مارکر سیکلواکسیژناز-2 به روش ایمونوهیستوشیمی در تومورهای ترانزیشنال مثانهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentگروه پاتولوژی، بیمارستان سینا، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پاتولوژی، بیمارستان سینا، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پاتولوژی، بیمارستان سینا، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پاتولوژی، بیمارستان سینا، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.citation.volume70
dc.citation.issue4
dc.citation.spage228
dc.citation.epage235


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد