نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorجعفری فشارکی, حجت ا...fa_IR
dc.contributor.authorنیری, فاطمه‌الساداتfa_IR
dc.contributor.authorاکبری اسبق, پروینfa_IR
dc.contributor.authorامینی, الههfa_IR
dc.contributor.authorصداقت, مجتبیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T23:06:45Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T23:06:46Z
dc.date.available1399-08-21T23:06:45Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T23:06:46Z
dc.date.issued2012-11-01en_US
dc.date.issued1391-08-11fa_IR
dc.identifier.citationجعفری فشارکی, حجت ا..., نیری, فاطمه‌السادات, اکبری اسبق, پروین, امینی, الهه, صداقت, مجتبی. (1391). تأثیر دوزهای مختلف ایبوپروفن در درمان مجرای شریانی باز در نوزادان نارس. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 70(8), 488-493.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-85-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/491421
dc.description.abstractزمینه و هدف: در حال حاضر به‌طور عمده از ایبوپروفن برای بستن مجرای شریانی باز (PDA) استفاده می‌‌شود ولی، مطالعات اندکی در پیدا کردن دوزهای مؤثرتری از ایبوپروفن انجام شده است. به همین دلیل بر آن شدیم تا با انجام یک مطالعه مداخله‌ای با مقایسه ‌دوز معمول ایبوپروفن با دوز جدیدی از آن، به دوز موثرتری دست پیدا کنیم. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی شاهددار تصادفی شده، 60 نوزاد مبتلا به PDA تأیید شده با اکوکاردیوگرافی از طریق تصادفی‌سازی در دو گروه 30 نفری تقسیم و بررسی شدند. به یک گروهmg/kg 10 ایبوپروفن به عنوان دوز اولیه در روز اول و دو دوز mg/kg5 در دو روز متوالی و به گروه دیگر دوزmg/kg 15 به عنوان دوز اولیه در روز اول و دو دوزmg/kg 5/7 در دو روز متوالی تجویز گردید و میزان بسته شدن PDA و عوارض درمانی در دو گروه مقایسه شد.یافته‌ها: 30 نفر (100 درصد) از نوزادان در گروه 15 میلی‌گرم و 23 نفر (7/76 درصد) در گروه 10 میلی‌گرم دارای پاسخ درمانی بودند و نیاز به انجام مداخله جراحی پیدا ننمودند که اختلاف آماری معنی‌داری را بین دو گروه نشان می‌داد (011/0P=) و بیش‌ترین پاسخ به درمان در دو گروه مورد بررسی بعد از 24 ساعت از تجویز دوز اول دارو بود.نتیجه‌گیری: استفاده از دوز بالاتر ایبوپروفن اثربخشی موثرتری در درمان باز ماندن مجرای شریانی در نوزادان دارد و سبب کاهش معنی‌داری در میزان فراوانی موارد نیازمند جراحی می‌شود، ولی عوارض دارویی چندانی را در قیاس با دوز معمول این دارو ایجاد نمی‌نماید.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectنوزاد نارسfa_IR
dc.subjectمجرای شریانی بازfa_IR
dc.subjectایبوپروفنfa_IR
dc.titleتأثیر دوزهای مختلف ایبوپروفن در درمان مجرای شریانی باز در نوزادان نارسfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentگروه کودکان دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات مادر، جنین و نوزاد دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات مادر، جنین و نوزاد دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات مادر، جنین و نوزاد دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات مادر، جنین و نوزاد دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.citation.volume70
dc.citation.issue8
dc.citation.spage488
dc.citation.epage493


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد