بررسی شیوع ضایعات لیگامانی در 470 بیمار با شکستگی ساق و ران

Abstract

شکستگی استخوانهای ران و ساق از شکستگی‌های شایع می‌باشند که ممکن است با آسیب همزمان زانو همراه باشد. هدف از این مطالعه بررسی شیوع آسیب‌های لیگامانی در شکستگی‌های ران و ساق و نیز تاکید بر اهمیت معاینه زانو بعد از عمل جراحی ثابت کردن شکستگی در تشخیص زود‌رس این آسیب‌ها است.روش بررسی: این مطالعه به‌صورت آینده‌نگر بر روی 470 بیمار مبتلا به شکستگی ران و ساق که در سالهای 84-1383 در بخش ارتوپدی بیمارستان امام عمل شده‌اند انجام شده است.یافته‌ها: 470 بیمار مطالعه شده‌اند که 266 نفر شکستگی ساق و 204 نفر شکستگی ران داشتند، 409 بیمار مرد و 61 بیمار، زن بودند. میانگین سنی در بیماران مبتلا به شکستگی ساق 5/34 سال و در شکستگی ران 3/44 سال بوده است. 66% شکستگی‌ها ناشی از تصادف، 18% به‌علت ضربه‌های شغلی و 8% ناشی از سقوط از ارتفاع بوده است. به‌طور کلی در شکستگی ساق میزان پارگی ACL 85/6%، PCL 56/2%، MCL 95/21% و پارگی LCL 63/14% و در شکستگی ران پارگی ACL6%، PCL3%، MCL 14% و LCL 8% بوده است.نتیجه‌گیری: آسیبهای لیگامانی به‌دنبال شکستگیهای ران و ساق شایع هستند. تشخیص زودرس و پیگیری این آسیب‌ها با معاینه بالینی پس از ثابت کردن شکستگی در کاهش عوارض ناشی از آن مثل ناپایداری، کاهش دامنه حرکتی و تخریب مفصل بسیار موثر خواهد بود.