شیوع سندرم متابولیک در یک جمعیت شهری: مطالعه قند و لیپید تهران

Abstract

مقدمه: سندرم متابولیک تجمع عوامل خطرساز بیماری های غیر واگیر همراه با مقاومت به انسولین می باشد. هدف بررسی حاضر تعیین شیوع سندرم متابولیک در افراد شرکت کننده در مطالعه قند و لیپید تهران بوده است. مواد و روش ها: بررسی انجام شده در میان 10368 فرد بالغ (شامل 4397 مرد و 5971 زن) با سن بالاتر از 20 سال در افراد شرکت کننده در مطالعه قند و لیپید تهران بود. سندرم متابولیک بصورت وجود سه یا بیش از سه مورد از موارد زیر تعریف شد: چاقی مفرط در ناحیه شکم، تری گلیسیرید بالای سرمی، HDL-C کاهش یافته، فشار خون بالا و گلوکز ناشتای بالا. یافته ها: شیوع خام سندرم متابولیک در جمعیت مورد مطالعه 30.1 درصد (فاصله اطمینان 95%: 31.0-29.2) و شیوع استاندارد شده براساس سن معادل 33.7 درصد (فاصله اطمینان 95%: 34.6-32.8) بود. میزان شیوع در دو جنس با بالا رفتن سن افزایش می یافت و در زنان بیش از مردان مشاهده شد (42% در مقابل24% و P<0.001). کاهش HDL-C شایعترین اختلال متابولیک در دو جنس بود. غیر از میزان بالای گلوکز ناشتای پلاسما، همه اختلالات در زنان شایعتر از مردان بودند (P<0.001). پنجاه و هشت درصد افراد مبتلا به سندرم متابولیک 3 مورد، 33% افراد 4 مورد و 9% افراد 5 مورد از معیارهای این سندرم را داشتند. نتیجه گیری و توصیه ها: این مطالعه که اولین گزارش در مورد سندرم متابولیک در ایران محسوب می شود، شیوع بالای این اختلال را که اثرات جدی به نظام مراقبت بهداشتی تحمیل می کند، نشان می دهد. تلاش برای رواج رژیم های غذایی سالم، افزایش فعالیت بدنی و کنترل فشار خون باید مدنظر قرار گیرند.