نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعاطفه کلام‌زادهfa_IR
dc.contributor.authorعبدالحسین کیهانیfa_IR
dc.contributor.authorجمشید حاجتیfa_IR
dc.contributor.authorمهدی نوراییfa_IR
dc.contributor.authorافشینه لطیفی‌نیاfa_IR
dc.contributor.authorفریده ذاکریfa_IR
dc.contributor.authorنعمت‌الله خوانساریfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T23:05:45Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T23:05:45Z
dc.date.available1399-08-21T23:05:45Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T23:05:45Z
dc.date.issued2007-12-01en_US
dc.date.issued1386-09-10fa_IR
dc.identifier.citationعاطفه کلام‌زاده, عبدالحسین کیهانی, جمشید حاجتی, مهدی نورایی, افشینه لطیفی‌نیا, فریده ذاکری, نعمت‌الله خوانساری. (1386). سطح آنتی‌اکسیدان تام پلاسما و عملکرد سیستم ایمنی پرسنل رادیولوژی و پزشکی هسته‌ای بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی تهران. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 65(9), 13-19.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-724-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/491275
dc.description.abstractبا توجه به گسترش روز افزون کاربرد رادیوایزوتوپ‌ها و پرتوهای یونیزان در بخش‌های رادیولوژی و پزشکی هسته‌ای بیمارستان‌ها، امکان افزایش تولید رادیکال‌های آزاد در بدن کارکنان این بخش‌ها بعید به‌نظر نمی‌رسد. با توجه به‌اینکه افزایش رادیکال‌های آزاد سبب تضعیف سیستم ایمنی می‌شود، تصمیم گرفته شد سطح آنتی‌اکسیدان تام پلاسما و عملکرد سیستم ایمنی افراد شاغل در این مراکز مورد بررسی قرار گیرد. روش بررسی: در این مطالعه میزان قدرت آنتی‌اکسیدان تام پلاسما و عملکردهای سلول‌های سیستم ایمنی شامل پاسخ تکثیری لنفوسیت‌ها، حرکت هدف‌دار نوتروفیل‌ها، شدت انفجار تنفسی نوتروفیلها و سطح اینترلوکین‌های 2 و 4 مورد بررسی قرار گرفتند. افراد مورد بررسی 61 نفر (زن و مرد) پرسنل رادیولوژی و پزشکی هسته‌ای بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی تهران بین سنین 50-25 سال بودند که به‌عنوان گروه مورد مطالعه و 40 نفر (زن و مرد) از مراجعه‌کنندگان درمانگاه‌ها و اورژانس بودند که به‌عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که سطح آنتی‌اکسیدان تام پلاسما و سطح 2IL - در گروه مورد مطالعه نسبت به گروه شاهد کاهش معنی‌داری داشت. شدت انفجار تنفسی و حرکت هدفدار نوتروفیل‌ها و سطح 4IL - و پاسخ تکثیری لنفوسیت‌ها کاهش مختصری داشت که از نظر آماری معنی‌دار نبود ولی کاهش میزان آنتی‌اکسیدان تام پلاسمای افراد مورد مطالعه قابل توجه بود. نتیجه‌گیری: مواجهه مزمن با پرتوهای یونیزان و با دوز کم تاثیری بر روی حرکت هدفدار نوتروفیل‌ها و شدت انفجار تنفسی ندارد ولی می‌تواند روی عملکرد لنفوسیت‌ها به‌خصوص در ترشح سایتوکاینهایی مانند اینتر لوکین 2 نقش موثری داشته باشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectرادیکالهای آزادfa_IR
dc.subjectحرکت هدفدار نوتروفیلfa_IR
dc.subjectشدت انفجار تنفسیfa_IR
dc.subjectاینترلوکین 2fa_IR
dc.subjectاینترلوکین 4fa_IR
dc.subjectقدرت تکثیر سلولهای Tfa_IR
dc.titleسطح آنتی‌اکسیدان تام پلاسما و عملکرد سیستم ایمنی پرسنل رادیولوژی و پزشکی هسته‌ای بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume65
dc.citation.issue9
dc.citation.spage13
dc.citation.epage19


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد