نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorدلیری, سلمانfa_IR
dc.contributor.authorاسدالهی, خیرالهfa_IR
dc.contributor.authorرحیمی, نازیلاfa_IR
dc.contributor.authorسایه‌میری, کورشfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T23:05:12Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T23:05:12Z
dc.date.available1399-08-21T23:05:12Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T23:05:12Z
dc.date.issued2017-12-01en_US
dc.date.issued1396-09-10fa_IR
dc.identifier.citationدلیری, سلمان, اسدالهی, خیراله, رحیمی, نازیلا, سایه‌میری, کورش. (1396). بررسی میزان بروز نقص آنزیم گلوکز-6- فسفات دهیدروژناز در مناطق مالاریاخیز استان فارس. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 75(9), 669-674.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-8429-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/491201
dc.description.abstractزمینه و هدف: کمبود آنزیم گلوکز-۶-فسفات دهیدروژناز (Glucose-6-phosphate dehydrogenase) از شایع‌ترین بیماری‌های ژنتیکی در انسان می‌باشد. مطالعات انجام‌شده گزارشات مختلفی در زمینه ارتباط ابتلا به مالاریا با بقای افراد مبتلا به این نقص داشته‌اند. اما در ایران مطالعه‌های اندکی در این زمینه صورت گرفته است. در نتیجه پژوهش کنونی با هدف برآورد میزان بروز نقص آنزیم G6PD در نوزادان استان فارس و بررسی بروز آن در مناطق مالاریاخیز انجام شد. روش بررسی: پژوهش کنونی به‌صورت اکولوژیک و توصیفی-تحلیلی بر روی ۵۹۷۴۵ نوزاد مبتلا به نقص آنزیم G6PD در استان فارس از ابتدای فروردین ۱۳۹۰ تا پایان اسفند ۱۳۹۴ انجام شد. میزان بروز نقص با استفاده از روش آماری برآورد میزان بروز سالیانه محاسبه شد. جهت تهیه نقشه‌های جغرافیایی و چگونگی توزیع بیماری در مناطق مالاریاخیز از ArcGIS software, version 10.3 (ESRI, Redlands, CA, USA) استفاده شد. سطح معناداری ۰/۰۵ در نظر گرفته شد. یافته‌ها: بروز نقص آنزیم G6PD در کل نوزادان ۱۵/۵۸، در نوزادان پسر ۱۶/۲۵ و در نوزادان دختر ۱۴/۸۵ در صد تولد زنده برآورد شد. میزان بروز این نقص در مناطق مالاریاخیز به مراتب بیشتر از سایر مناطق بود. به‌طوری‌که هرچه میزان شدت مالاریاخیز بودن منطقه بیشتر بود میزان بروز نقص نیز شایع‌تر بود که این رابطه از لحاظ آماری معنادار بود (۰/۰۳۹P=). نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش کنونی استان فارس از مناطق با بروز بالای نقص آنزیم G6PD می‌باشد. میزان بروز نقص آنزیم G6PD در مناطق مالاریاخیز استان فارس بیشتر از سایر مناطق بود و هرچه شدت مالاریاخیز بودن افزایش می‌یافت بروز این نقص نیز افزایش می‌یافت که نشان‌دهنده بقای بهتر بیماران در گذشته در برابر بیماری مالاریا می‌باشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectسیستم اطلاعات جغرافیاییfa_IR
dc.subjectنقص گلوکز فسفات دهیدروژنازfa_IR
dc.subjectمیزان بروزfa_IR
dc.subjectایرانfa_IR
dc.subjectمالاریاfa_IR
dc.titleبررسی میزان بروز نقص آنزیم گلوکز-6- فسفات دهیدروژناز در مناطق مالاریاخیز استان فارسfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentگروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه اپیدمیولوژی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه بیماری‌های ژنتیک، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، فارس، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه آمار زیستی، مرکز تحقیقات پیشگیری از آسیب‌های روانی و اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران.fa_IR
dc.citation.volume75
dc.citation.issue9
dc.citation.spage669
dc.citation.epage674


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد