نمایش مختصر رکورد

مطالعه بالینی و مانومتریک بیماران آشالازی اولیه در ایران

dc.contributor.authorمنتظری, قدرت الهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T23:04:36Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T23:04:36Z
dc.date.available1399-08-21T23:04:36Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T23:04:36Z
dc.date.issued1999-07-01en_US
dc.date.issued1378-04-10fa_IR
dc.identifier.citationمنتظری, قدرت اله. (1378). مطالعه بالینی و مانومتریک بیماران آشالازی اولیه در ایران. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 57(4), 70-75.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-1445-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/491112
dc.description.abstract71 بیمار با آشالازی اولیه مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران از 2 تا 92 سال سن داشتند. دیسفاژی به جامدات علت اصلی مراجعه بوده است (صد در صد موارد). مهمترین یافته مانومتری، عدم وجود امواج طبیعی و عدم وجود امواج همزمان با دامنه کوتاه بوده است (صد درصد موارد). گروه آشالازی Vigorous از نظر کاهش وزن (P=0.001)، مدت زمان دیسفاژی (P=0.012) و فشار (LES (P=0.01 با گروه کلاسیک از نظر آماری اختلاف معنی داری داشتند. در هیجده بیمار، مانومتری بعد از دیلاتاسیون با بالون انجام شد. افت فشار (LES (P=0.003 و افت فشار مری در حالت استراحت (P=0.01) نسبت به بعد از درمان، از نظر آماری معنی دار بوده است. برگشت امواج طبیعی بعد از معالجه در هیچ یک از موارد مشاهده نشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectآشالازیfa_IR
dc.subjectمانومتریfa_IR
dc.subjectدیسفاژیfa_IR
dc.subjectتشخیصfa_IR
dc.subjectایرانfa_IR
dc.titleمطالعه بالینی و مانومتریک بیماران آشالازی اولیه در ایرانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume57
dc.citation.issue4
dc.citation.spage70
dc.citation.epage75


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد