نمایش مختصر رکورد

مقایسه میزان بار ژنومی سایتومگالوویروس با نتایج آنتی ژنمی در گیرندگان پیوند

dc.contributor.authorامید پژندfa_IR
dc.contributor.authorمازیار ضییائیانfa_IR
dc.contributor.authorاسدالله موسویfa_IR
dc.contributor.authorزویا هژبریfa_IR
dc.contributor.authorبهرام کاظمیfa_IR
dc.contributor.authorعباس بهادرfa_IR
dc.contributor.authorمحمد حمیدیانfa_IR
dc.contributor.authorاشرف السادات موسویfa_IR
dc.contributor.authorفرهاد بنکدار هاشمیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T23:03:58Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T23:03:58Z
dc.date.available1399-08-21T23:03:58Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T23:03:58Z
dc.date.issued2006-10-01en_US
dc.date.issued1385-07-09fa_IR
dc.identifier.citationامید پژند, مازیار ضییائیان, اسدالله موسوی, زویا هژبری, بهرام کاظمی, عباس بهادر, محمد حمیدیان, اشرف السادات موسوی, فرهاد بنکدار هاشمی. (1385). مقایسه میزان بار ژنومی سایتومگالوویروس با نتایج آنتی ژنمی در گیرندگان پیوند. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 64(11), 18-24.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-868-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/491018
dc.description.abstractنقش GVHD (Graft Versus Host Disease) حاد در بروز افزایش‌یافته فعال شدن عفونت HCMV (Human CytoMegaloVirus) نشان داده شده است. در این مطالعه، روش ساده، سریع و کم هزینه PCR نیمه‌کمّی در اندازه‌گیری بار‌ژنومی HCMV در سلول‌های لکوسیت (PBL) و نمونه پلاسمای بیماران گیرنده پیوند " سلول‌های بنیادی خون ساز" بر اساس درجه GVHD بیماران بررسی گردیده است.روش بررسی: وجود DNA سایتومگالوویروس در 201 نمونه لکوسیت خون محیطی (PBL) و 201 نمونه پلاسما جمع آوری شده از 26 بیمار گیرنده " سلول‌های خون ساز" (HCT) مورد بررسی قرار گرفت. باندهای بدست آمده از PCR 10 تا 106 ملکول در میکرو‌لیتر از "پلاسمید کلون شده" و همچنین نمونه‌های بالینی، با نرم افزار Lab Works تعیین دانسیته گردید و با نتایج مربوط به پلاسمید منحنی استاندارد رسم گردیده و. با نتایج آزمون آنتی ژنمیای هر بیمار نیز مقایسه شد.یافته‌ها: دامنه بار ویروسی در نمونه‌های PBL و پلاسما، از کمتر از 100 تا 104×3/1 اندازه‌گیری شد. همچنین هفت بیمار (26%)، 14 دوره مثبت شدن آنتی ژنمیا را بروز دادند که بیشترین میزان بار ویروسی (آنتی ژنمیا و ژنوم ویروسی) در بیماران مبتلا به GVHD حاد مشاهده شد. ارتباط معناداری بین میزان بار ویروسی در PBL و پلاسما (005/0P<)، و آنتی ‌ژنمیا (91/0 r:و 0001/0P<) شناسایی شد. بوسیله آنالیز Receiver Operating Characteristic (ROC) تعداد 2200 نسخه ویروسی در هر میکرو‌گرم DNA در نمونه‌های PBL به عنوان ارزش آستانه (Threshold value) جهت شروع درمان با گان سیکلویر تعیین گردید.نتیجه‌گیری: GVHD grade II-IV به عنوان عامل مساعد‌کننده فعال شدن عفونت HCMV و بروز بیماری ناشی از آن مطرح می‌باشد به همین دلیل استفاده از تست‌های حساس‌تری چون PCR کمّی برای اثبات عفونت فعال که منجر به بیماری HCMV می‌گردد توصیه میشود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectپیوند سلول‌های خون سازfa_IR
dc.subjectسایتومگالوویروسfa_IR
dc.subjectآنتی ژنمیاfa_IR
dc.subjectبیماری پیوند علیه میزبانfa_IR
dc.subjectPCR کمّیfa_IR
dc.titleمقایسه میزان بار ژنومی سایتومگالوویروس با نتایج آنتی ژنمی در گیرندگان پیوندfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume64
dc.citation.issue11
dc.citation.spage18
dc.citation.epage24


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد