بررسی اثر ایزوترتینویین بر سطح سرمی آنزیم کراتین فسفوکیناز و علایم عضلانی- اسکلتی در بیماران مبتلا به آکنه ولگاریس

Abstract

p style=text-align: justify dir=rtl!--stripped-- Normal 0

false false false

EN-US X-NONE AR-SA

MicrosoftInternetExplorer4 !--stripped--!--stripped-- !--stripped--!--stripped-- style /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:Table Normal mso-tstyle-rowband-size:0 mso-tstyle-colband-size:0 mso-style-noshow:yes mso-style-priority:99 mso-style-qformat:yes mso-style-parent: mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt mso-para-margin:0cm mso-para-margin-bottom:.0001pt mso-pagination:widow-orphan font-size:11.0pt font-family:Calibri,sans-serif mso-ascii-font-family:Calibri mso-ascii-theme-font:minor-latin mso-fareast-font-family:Times New Roman mso-fareast-theme-font:minor-fareast mso-hansi-font-family:Calibri mso-hansi-theme-font:minor-latin mso-bidi-font-family:Arial mso-bidi-theme-font:minor-bidi} /style !--stripped--strongزمینه و هدف: /strongآکنه ولگاریس یکی از بیماری‌های شایع پوستی می‌باشد. یکی از درمان‌های موجود موثر بر آکنه‌های شدید، ایزوترتینویین می‌باشد که علی‌رغم کارایی بالا دارای عوارض جانبی می‌باشد. این تحقیق با هدف بررسی اثر ایزوترتینویین بر روی سطح سرمی آنزیم کراتین فسفوکیناز Creatine Phosphokinase (CPK) و علایم عضلانی ناشی از مصرف این دارو در مبتلایان آکنه ولگاریس انجام گرفت./p p style=text-align: justify dir=rtlstrongروش بررسی: /strongاین مطالعه بر روی 40 بیمار 30-15 سال مبتلا به آکنه ولگاریس متوسط تا شدید مراجعه‌کننده به کلینیک‌های پوست و مو در شهر سمنان که کاندیدای دریافت ایزوترتینویین بودند، انجام شد. اندازه‌گیری سطح سرمی CPK بیماران به‌همراه شرح حال و معاینات لازم در مورد علایم عضلانی- اسکلتی، قبل از شروع درمان و سپس هر دو ماه تا شش ماه انجام شد. درمان با ایزوترتینویین (ساخت شرکت Roche) با دوز mg/Kg1-5/0 شروع شد و با همان دوز ثابت ادامه پیدا کرد. strong/strong/p p style=text-align: justify dir=rtlstrongیافته‌ها:/strong 33 نفر (5/82%) از بیماران زن بودند. میانگین (± انحراف‌معیار) سن بیماران 4/3±3/22 سال بوده است. میانگین سطح CPK در بیماران تحت درمان با ایزوترتینویین در پایان ماه‌های دو، چهار و شش پس از شروع درمان نسبت به قبل از درمان افزایش معنی‌دار داشت (05/0P) اما در تمام بیماران، به‌جز در یک بیمار، در محدوده نرمال (IU/L160-45) بود. علایم عضلانی به‌صورت میالژی خفیف تنها در 10% بیماران گزارش شد که به‌تدریج علایم برطرف گردید.strong /strong/p p style=text-align: justify dir=rtlstrongنتیجه‌گیری: /strongبه‌نظر می‌رسد افزایش CPK با یا بدون علایم عضلانی، در بیمارانی که از ایزوترتینویین استفاده می‌کنند یک پدیده خوش‌خیم می‌باشد. لذا اندازه‌گیری سطح سرمی CPK در بیماران با درد عضلانی خفیف توصیه نمی‌شود./p