نمایش مختصر رکورد

بررسی ارتباط بین بیماری کلیه پلی کیستیک و دیابت پس از پیوند کلیه

dc.contributor.authorسپیده سیفیfa_IR
dc.contributor.authorاعظم سلیمانیfa_IR
dc.contributor.authorمحبوب لسان پزشکیfa_IR
dc.contributor.authorبهزاد عین الهیfa_IR
dc.contributor.authorمحمدرضا خاتمیfa_IR
dc.contributor.authorمیترا مهدوی مزدهfa_IR
dc.contributor.authorفرخ لقا احمدیfa_IR
dc.contributor.authorسیما مازیارfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T23:03:04Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T23:03:04Z
dc.date.available1399-08-21T23:03:04Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T23:03:04Z
dc.date.issued2006-08-01en_US
dc.date.issued1385-05-10fa_IR
dc.identifier.citationسپیده سیفی, اعظم سلیمانی, محبوب لسان پزشکی, بهزاد عین الهی, محمدرضا خاتمی, میترا مهدوی مزده, فرخ لقا احمدی, سیما مازیار. (1385). بررسی ارتباط بین بیماری کلیه پلی کیستیک و دیابت پس از پیوند کلیه. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 64(8), 68-73.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-913-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/490898
dc.description.abstractبیماری پلی کیستیک کلیوی اتوزومال غالب(Autosomal Dominant Polycystic Kidney Disaese, ADPKD )، یک بیماری شایع ارثی است، که با ایجاد و بزرگ شدن کیست های متعدد در هر دو کلیه مشخص می شود و به صورت تیپیک تا دهه پنجم زندگی منجر به بیماری کلیوی مرحله نهایی (End Stage Renal Disease = ESRD ) می گردد. دیابت پس از پیوند (Post-Transplant Diabetes Mellitus = PTDM)، یک عارضه شایع به دنبال پیوند ارگانهای مختلف با احتمال بروز %20-5/2، با کاهش طول عمر آلوگرافت و نیز طول عمر بیمار همراه است. در مطالعات محدودی PTDMدر بیماران مبتلا به ADPKD که تحت پیوند کلیه قرار گرفته بودند بروز بیشتری داشته است. در این مطالعه ما ارتباط بین ADPKD و PTDM را در بیماران خود مورد بررسی قرار دادیم.روش بررسی: در این مطالعه آینده نگر 140 بیمار غیر دیابتیک و غیر سیگاری که پیوند موفق کلیه داشتند (27 بیمار مبتلا به ADPKD و 113 بیمار غیر مبتلا بهADPKD) ظرف مدت چهار سال مورد بررسی قرار گرفتند. هر دو گروه از لحاظ سن، جنس، شاخص توده بدنی، طول مدت دیالیز قبل از پیوند و پروتکل درمانی ایمونوساپرسیو به دنبال پیوند مطابقت داده شدند. در این مطالعه از تعریف انجمن دیابت کانادا ارائه شده در سال 2002 برای PTDM استفاده شد. بیماران برای یک سال پس از پیوند کلیه مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته‌ها: فراوانی دیابت پس از پیوند در گروه ADPKD، 1/11% و در گروه غیر ADPKD، 3/13% بدست آمد که اختلاف معنی داری بین دو گروه وجود نداشت (P > 0.05). بروز PTDM در گروه مبتلا به ADPKD ارتباطی به جنس، سن، فشارخون بالا، مدت دیالیز قبل از پیوند، شاخص توده بدنی و سطوح کراتینین سرم نداشت(P > 0.05).نتیجه‌گیری: به نظر می رسد PTDM در بیماران پیوند کلیه با ADPKD به عنوان علت نارسایی مرحله نهایی کلیه ارتباطی ندارد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectبیماری کلیوی مرحله نهاییfa_IR
dc.subjectدیابت پس از پیوندfa_IR
dc.subjectبیماری پلی کیستیک کلیوی اتوزومال غالبfa_IR
dc.titleبررسی ارتباط بین بیماری کلیه پلی کیستیک و دیابت پس از پیوند کلیهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume64
dc.citation.issue8
dc.citation.spage68
dc.citation.epage73


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد